Een paar jaar geleden, Gemma triay droomde van een carrière in de professioneel tennissenEen blessure op 18-jarige leeftijd veranderde echter haar lot en leidde haar naar de schoepwaar ze vandaag is nummer 1 van de wereld. In een interview gegeven aan El MundoDe Spaanse speelster blikt terug op haar atypische carrière, haar mentale krachtZijn psychologisch werk avec Eli Amatrian en zijn visie op degelijkheid tussen mannen en vrouwen op het circuit Premier Padel.

Op 33-jaren Gemma triay blijft de geschiedenis van vrouwenpadel schrijven. Altijd nummer 1 van de wereld naast Delphi BreaDe speler van Menorca keerde terug in een interview met het Spaanse dagblad. El Mundo, op zijn atypische reis, gekenmerkt door een blessure, een verandering van richting en een voorbeeldige veerkracht.

"Ik stopte met tennissen toen ik 18 was vanwege een blessure."

Voordat Gemma Triay een van de beste padelspelers ter wereld werd, was ze voorbestemd voor... tennisZe komt uit een familie die gepassioneerd is door deze sport en vertelt:

"Ik was nog geen drie jaar oud toen ik al een racket in mijn handen had. Op mijn veertiende vertrok ik naar Mallorca, op de Balearen, waar ik tot mijn negentiende bleef."

Maar een ernstige buikscheur verstoorde zijn plannen:

"Ik heb een jaar niet gespeeld. Toen ik terugkwam, had ik nog steeds pijn en begon ik alles in twijfel te trekken. Dus besloot ik ermee te stoppen en naar Barcelona te gaan om te studeren, zoals een normale tiener."

Het was daar, bijna toevallig, dat ze de schoep, toen booming in Catalonië:

Twee jaar later miste ik de sport. Omdat tennis te ver weg leek, schreef ik me in voor een universitair padeltoernooi... en alles ging heel snel. Zes maanden nadat ik was begonnen, speelde ik mijn eerste toernooi van de World Padel Tour. '

Een tweede kans en een mentaliteitsverandering

Triay spreekt van een echte tweede leven in de sport :

Deelnemen aan het circuit betekende reizen, terwijl ik midden in mijn studie zat. Ik moest kiezen tussen verder studeren of mijn geluk beproeven in padel. Mijn ouders hielpen me, ook al was stoppen met tennis voor mijn vader net zoiets als opgeven.

Deze keuze, op dat moment riskant, bleek doorslaggevend.

"Ik weet dat de mentaliteit die ik nu heb in padel, ik niet had in tennis. Het ervaren van mislukkingen in tennis heeft me geholpen om te worden wie ik ben."

"Je moet een beetje obsessief zijn om nummer 1 te zijn."

Na enkele jaren aan de top meet Gemma Triay de prijs van succes:

Nummer 1 zijn kost veel moeite, opofferingen en druk... Maar op mijn 33e ervaar ik het anders. Ik geniet er meer van, ik accepteer het als het niet goed gaat.

En ze voegde er helder aan toe:

"Je moet een beetje obsessief zijn in dit vak. Ik kan zonder moeite twee uur lang dezelfde oefening doen. Mijn coach zegt vaak dat dat niet normaal is. Maar ik geef graag 100% en ga uitgerust naar bed."

Essentieel mentaal werk

Triay benadrukt het belang van mentale voorbereiding, met name door zijn werk met Eli Amatrian, voormalig speler en sportpsycholoog:

"Het geeft me ongelooflijk veel rust. Het is constant werk: sommige weken praat ik meer dan andere, maar het is altijd nodig. Ik leer om met frustratie om te gaan en fouten te accepteren, want wedstrijden worden vaak beslist door het vermogen om je emoties te beheersen."

Franck Binisti

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.

Over hetzelfde onderwerp

Tags