De grote Padel Bordeaux zorgde voor een “kleine verrassing” door de finale te bereiken van de Franse interclubkampioenschappen van 2025 in 4PADEL Straatsburg. Jean-Thomas Peyrou, oprichter van de Jet Academie en emblematische figuur van de Grote Padel Bordeaux blikt terug op deze prestatie, de evolutie van padel in Frankrijk en de uitdagingen van het professionele circuit.
Een bijna onverwachte finale
In het begin waren we zaad 2 dankzij onze Franse spelers die een goede reputatie hebben op het circuit. Maar op papier waren we niet per se favoriet. Sommige teams hadden hun selectie versterkt met veel Spaanse spelers. Wij denken hierbij met name aan huis Padel et All In Padel Sport, die formidabele spelers opstelden.
Gedurende de wedstrijden kon ons team goed reageren. We hebben Tom Thumb verslagen Les Loges aan het begin van de competitie ging het niveau een tandje omhoog en wonnen we een groot duel tegen La Bandeja Périgueux. In de halve finale stonden we tegenover huis Padel, een intense wedstrijd waarbij Maxime Joris en Luis Hernandez Quesada presteerde geweldig tegen Semmler en Zapata.
In de finale daagden we uit de Sète Padel club. Thomas Vanbauce en Simon Wagner wonnen hun wedstrijd, maar Nicolas Rouanet en Clément Geens verloren in twee tie-breaks tegen Garcia en Solbes. We hebben niet gewonnen, maar de ervaring was wel uitzonderlijk.
Een behouden clubidentiteit
Wij hebben een lange termijnvisie. De grote Padel is bovenal een academie. Ik train al een aantal jaren een tiental jongeren en ons doel is om onze eigen talenten ontwikkelen. Zeker, we hebben gerekruteerd Luis Hernández Quesada et Clement Geens, maar ze hebben zich geïntegreerd in onze dynamiek, komen bij ons trainen en nemen actief deel aan het clubleven.
Ik bekritiseer de clubs die Spanjaarden binnenhalen niet, maar we willen ze behouden. een sterke identiteit en onze jeugdspelers een kans geven. Ik geloof dat het de teamgeest en de trots om onze kleuren te dragen versterkt.

De opkomst van padel in Frankrijk en de uitdagingen van het circuit
Padel is in opkomst, maar we bereiken een keerpunt. Premier Padel wilde het circuit professionaliseren, maar enkele recente veranderingen, zoals de vermindering van het aantal spelers in toernooien, zorgen voor spanningen. De spelers van de wereldtop 20 hebben zelfs een aantal toernooien geboycot als reactie op de nieuwe regels.
Aan de andere kant ontstaan er parallelle circuits, zoals A1 Padel dat zijn sporen verdient en spelers aantrekt met aantrekkelijke financiële aanbiedingen. Het probleem is dat er ook vele andere toernooien, tentoonstellingen, secundaire circuits, en dit kan gevolgen hebben voor de gezondheid van spelers.
Er is een paradox tussen wat sommige spelers zeggen en wat ze doen.
Er is sprake van een paradox. Sommige spelers klagen over een druk programma, maar tegelijkertijd verzorgen ze lucratieve shows. Tussen toernooien Premier Padelde Wereld Padel Competitie, Hexagon Cup, Reserve Cup, reizen naar de VS, Europa, Azië en andere gesponsorde evenementen, het wordt fysiek en mentaal zwaar.
Het ideaal zou zijn om de competities beter te verdelen en te voorkomen dat het circuit een geldfabriek wordt waar alleen de spelers van top 10 erin slagen om goed te leven. Tegenwoordig is zelfs een 40e ter wereld zoals Luis Hernández Quesada heeft moeite om het seizoen winstgevend te maken, wat absurd is voor een sport die steeds professioneler wordt.

Coachopleiding: een nieuwe uitdaging
Het idee van structurerende coachopleiding is goed, vooral in landen waar padel nog in ontwikkeling is. Maar certificering opleggen en het beperken van de toegang tot de bank is problematisch.
Een speler moet in staat zijn om kies vrij uw coach, of hij nu padelcoach, mental trainer of zelfs tactisch specialist is. In sommige gevallen, mentale ondersteuning belangrijker is dan het puur technische aspect. Het lijkt mij een slechte aanpak om de toegang tot de rechterlijke macht te beperken tot personen die over een door de FIP gevalideerd diploma beschikken. Op dit moment weten we nog heel weinig over wat het FIP gaat doen. We zullen geduld moeten hebben en afwachten wat er gebeurt.
De toekomst van Frans padel
In Frankrijk zijn Blanqué en Leygue nog steeds de favorieten. Zij zijn sterk en ervarenen zelfs als ze een wedstrijd door een misverstand kunnen verliezen, winnen ze er negen van de tien.
Achterin duwen verschillende spelers, met name Dylan Guichard en Manuel Vives, Thomas Vanbauce en Maxime Joris, Of Julien Seurin en Max Moreau. Voor de dames, Alix Collombon en Léa Godallier een tandje hoger blijven. En ik vergeet nog veel meer, vooral onder de heren, want de concurrentie is heel groot.
De toekomst van padel in Frankrijk hangt ook af van jongeren. Lucas Pillon, een speler die ik coach, is daar een voorbeeld van. Hij heeft talent, is serieus en zal zichzelf binnenkort laten zien.
De vraag van TFP padel
Het blokkeren door France Compétences van de erkenning van de TFP padelsport is een schandaal. DE TFP is van vitaal belang voor de ontwikkeling van padel in Frankrijk. Er is een ernstig tekort aan gekwalificeerde leraren en veel clubs zitten te wachten. Jongeren hebben zelfs hun baan opgezegd om deze opleiding te volgen, maar nu is alles geblokkeerd vanwege een administratieve beslissing.
Ik hoop dat de situatie snel opgelost wordt, want anders Het is het hele ecosysteem van de Franse padelsport dat het risico loopt eronder te lijden.

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.