Er is een realiteit die vaak moeilijk te accepteren is bij de belangrijkste padelcompetities in Frankrijk, zoals de P2000 in Esprit Padel, die dit weekend plaatsvond. Laurine Bergaud blikt terug op de problemen rondom de ranglijst voor vrouwen en de inconsistenties die hierdoor ontstaan.
Laurine Bergaud en Jennifer Dénecheau stonden als eerste geplaatst in de FFT Padel Tour naar Esprit Padel en eindigde als derde in het toernooi na een nederlaag met 3 sets tegen Ligi/Bahurel in de halve finale. Laurine vindt het echter een probleem om als eerste te eindigen in een toernooi, terwijl ze niet de favoriet zijn.
“Eerlijk gezegd kan ik alleen maar beamen dat we niet voor hen op de ranglijst mogen staan. Het is duidelijk dat ze ver boven de rest staan.”
Ze erkent dat sommige speelsters, met name die van het Franse team, haar en haar partner Jennifer in de ranglijst voor zouden moeten zijn. Ze benadrukt echter dat dit geen persoonlijke keuze is, maar een gevolg van het huidige systeem.
“Wij lijden net zo erg onder deze rangschikking als ieder ander… Het is al niet makkelijk om de status van zaadnummer 1 te dragen, terwijl we weten dat we dat niet zouden moeten zijn.”
Drie categorieën spelers in Frankrijk
Laurine Bergaud onderscheidt vandaag de dag drie categorieën spelers op het Franse circuit:
“Er zijn mensen die 100% op het circuit zitten, zoals Alix Collombon, Léa Godallier, Carla Touly, Louise Bahurel en anderen (Sireix, Dardaine). En dan zijn er nog degenen die er tussenin zitten, zoals Jessica Ginier, Lucile Pothier, Charlotte Soubrié en Fiona Ligi. Tenslotte zijn er wij, die alle toernooien in Frankrijk spelen en, afhankelijk van ons schema, proberen deel te nemen aan een paar FIP's.”
Door het gebrek aan structuur in het vrouwencircuit ontstaat er een onduidelijke hiërarchie tussen speelsters, vooral tussen speelsters die zich internationaal niet volledig kunnen inzetten, maar op nationaal niveau wel zeer actief zijn.
“We verdienen onze positie in de ranglijst omdat we overal in Frankrijk spelen en we streven naar de best mogelijke resultaten. Maar om het logischer te maken – zowel voor ons als voor degenen die padel nog niet goed kennen – zouden deze spelers voor ons moeten staan.”
Ze benadrukt echter dat het behoud van deze rang gepaard gaat met toewijding, ook al lijkt dat soms paradoxaal:
“Ik denk dat we deze rangschikking verdienen omdat we overal in Frankrijk verhuizen! En soms is het makkelijker om naar FIP's te gaan dan naar P2000's. Maar we spelen het spel, omdat we ook niet het niveau hebben om het tussenliggende en de tijd te doen.”
Een ranglijst die de sportrealiteit niet weerspiegelt
Deze observatie benadrukt een hardnekkig probleem in het vrouwenpadel in Frankrijk: een rangschikking die voor sommige speelsters niet altijd hun werkelijke niveau weerspiegelt en die inconsistenties in de hiërarchie van competities kan veroorzaken.
“We zitten in een situatie die we nog nooit eerder in padel hebben meegemaakt. Bij de jongens was dat niet het geval. Zij waren minder bang om er 100% voor te gaan dan wij meisjes. Er zitten veel meisjes tussenin en voor hen, net als voor ons, is het niet gemakkelijk.”
Het debat is dus open: hoe kunnen we het huidige systeem aanpassen zodat het beter aansluit bij de werkelijke hiërarchie van de Franse spelers?

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.