Ouders, kinderen en padel: een project opbouwen zonder de droom te verbreken

Achter elke jonge speler die zich op padel stort, schuilt vaak een discreet maar essentieel familieverhaal. Ondersteunen zonder te sturen, begeleiden zonder op te leggen, aanmoedigen zonder te onderdrukken: het is soms moeilijk voor ouders die betrokken zijn bij het project van hun kind om een evenwicht te vinden.

Door de reis van Lucas PillonAls tiener de overstap maken van tennis naar padel is een hele reis: niet alleen voor de speler, maar ook voor zijn ouders. Hoe kun je een gepassioneerde jongere helpen opbloeien zonder hem of haar te veel druk op te leggen? Hoe kunnen we de juiste afstand vinden, zodat plezier en autonomie centraal blijven staan in het sportproject?

In dit artikel tussen passie, persoonlijke ontwikkeling en realiteit op hoog niveau, een terugblik op een leerzame ervaring voor alle gezinnen die ervan dromen om hun kinderen te vergezellen op hun padel-avontuur.

Stéphan Pillon, de tennisvoorzitter Padel Club Saint Astier en vader van Lucas Pillon blikt terug op een enerverende ervaring, zijn vreugde, maar ook zijn twijfels.

Een passie die al heel vroeg geboren is

Lucas Pillon begon op 3-4-jarige leeftijd met tennissen. Hij werd snel geïntegreerd in de federale sector en toonde al vroeg de juiste aanleg. “Lucas had een solide tennisproject, maar op 13-jarige leeftijd vertelde hij ons: Ik stop, ik wil padel spelen", herinnert zich Stephan Pillon, zijn vader.

Een radicale verandering die het gezin, dat al jaren betrokken is bij het tennisproject, verrast.

De overgang van tennis naar padel

Lucas raakte op 9-jarige leeftijd al het padelracket aan Tennis Padel Saint-Astier Club. In die tijd waren dat leuke spelletjes.

“Hij won zelfs zijn eerste P100-toernooi met een jonge partner”, legt Stéphan uit. Maar op zijn dertiende werd hij overmand door de druk van het tennis. Hij had ook last van een groeigerelateerde blessure, een knieaandoening genaamd Osgood-Schlatter. '

Voor Lucas staat het zoeken naar plezier weer voorop en al snel vindt hij zijn glimlach terug op de padelbanen.

Een bliksemsnelle evolutie

In slechts vier maanden van intensieve oefening werd Lucas ontdekt en geselecteerd in Frans jeugdteam het betwisten Europees Kampioenschap Padel in Valencia.

“Het ging heel snel, misschien zelfs te snel”, geeft zijn vader toe. "Maar hij ging er helemaal voor en gaf alles."

Vandaag is Lucas deGrote Academie Padel Merignac geleid door Jean-Thomas Peyrou, waar hij traint om het hoogste niveau te bereiken terwijl hij zijn studies voortzet.

Een andere opvoedingsaanpak voor tennis

In tegenstelling tot bij tennis, leggen zijn ouders hem geen numerieke doelstellingen meer op. “Met padel hebben we besloten om laat Lucas zijn project beherendoor morele en financiële steun te verlenen.”

Bij tennis waren de ouders veel meer betrokken: zij organiseerden uitstapjes, toernooien en trainingen. Op 17-jarige leeftijd is Lucas nu padelmanager zijn reizen, zijn wedstrijden et zijn dagelijks leven, in volledige autonomie.

“Wij hebben het volste vertrouwen in hem, en Jean-Thomas Peyrou is verantwoordelijk voor de sportieve kant van de zaak.”

Padel, een sport die menselijker en financieel toegankelijker is

Tennis blijft een elitaire sport, waarbij geld een grote rol speelt. "Zelfs een geweldige speler kan worden tegengehouden als hij niet over voldoende financiële middelen beschikt", legt Stéphan uit.

Omgekeerd maakt padel het tegenwoordig gemakkelijker om projecten te bouwen dankzij een vriendelijkere sfeer en lagere financiële instapprijs. “Bedrijfsleiders steunen deze sport graag met zijn warme en modieuze imago.”

Lucas Pillon, discreet maar aanvallend: de Franse padelgeneratie is in beweging

Moeilijkheden bij het vinden van een stabiele partner

Een van de huidige uitdagingen voor Lucas is het vinden van vaste partners.

“Lucas’ niveau wordt erkend – hij speelt nu in de top 30 – maar zijn officiële ranglijst “Ik zit nog steeds rond de 70e plaats”, zegt Stéphan.

“Bij padel kiezen veel spelers hun partners op basis van hun ranking, in de hoop om geplaatst te worden. Het concept van classificatie heeft vaak voorrang op de echt niveau spelers.

Er zijn veel redenen. Of het nu tussen de spelers is vrije tijd of bij de beste spelers ter wereld, blijft het probleem uiteindelijk hetzelfde: vind een partner met wie het echt werkt, en met wie men kan bouwen voor de lange termijn.

We kunnen dit momenteel zien op de circuit Premier Padel : de “transfervensters” zijn permanent. Er vinden frequente paarwisselingen plaats, een bewijs dat zelfs op het hoogste niveau, Het vinden van de juiste partner blijft een echte moeilijkheid.

Op een heel ander niveau, Lucas stuit op dezelfde obstakels: vind de juiste persoon met wie vooruitgang soms een echte uitdaging kan zijn denkspelletje. '

Padel : een teamsport… heel individueel

Ondanks het collectieve aspect blijft padel genadeloos individueel. "Als je partner zich somber voelt, betaal je daar direct de prijs voor. En er is geen vervanging", herinnert Stéphan ons eraan.

Lucas, opgevoed in de waarden van solidarité heeft hij geërfd van rugby en hecht hij veel waarde aan wederzijdse hulp op het veld: "Hij is altijd bereid zijn partner te helpen, maar hij verwacht dat ook in ruil daarvoor."

De jonge speler heeft er moeite mee een vaste partner te vinden die zijn filosofie van teamspel deelt.

Een natuurlijke evolutie in de ouder-kindrelatie

Terugkijkend beseft Stéphan dat de tenniservaring een les voor hen is geweest.

“We begrepen dat autonomie et plezier zijn essentieel. Bij het tennissen hadden we, net als veel ouders, misschien de neiging om te veel te managen, om er emotioneel te veel in te investeren.”

“Wat niet vanzelfsprekend is, is het weten waar de cursor moet worden geplaatst. Als tiener ben je voor een groot deel afhankelijk van je ouders en natuurlijk probeer je dan je best te doen. Wij leren tegelijk met onze kinderen, en dat is niet altijd even makkelijk voor iedereen.

Het vreselijke is dat in de tennis, we zijn echt seul. Het is een hele zware sport daarvoor. Daarom waardeer ik de schoep : Ik vind er een aantal rugbywaarden die we niet echt in het tennis vinden.”

Nu Lucas volwassener is geworden, steunen zijn ouders hem nog steeds op discrete wijze, vooral financieel.

"We hebben nauwelijks inspraak in de sportieve keuzes. Hij is degene die beslist. En zo werkt het veel beter."

Advies van Stéphan aan ouders van jonge atleten

Concluderend Stephan Pillon geeft ouders een duidelijke boodschap:

"Laat uw kinderen hun passie volgen. Steun ze en geef ze advies als ze daarom vragen, maar dring je project niet aan hen op. Hun plezier is de belangrijkste drijfveer achter hun succes.”

Een gemoedstoestand die Lucas de mogelijkheid biedt om zich op een rustige manier te ontwikkelen in de sport waar hij van houdt.

Franck Binisti

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.