Een paar dagen na zijn kroning in Argentinië, Paula Josemaría sprak in een interview gegeven aan MARCA op wat ze zelf omschrijft als "het meest surrealistische toernooi van haar carrière." De hele week koortsachtig, soms niet uit bed kunnend, wist de nummer één van de wereld toch te winnen zijn 40e titel met Ari Sánchez, onder extreme omstandigheden.

"Ik kon niet eens opstaan."

Aankomst in Buenos Aires Paula, die na het toernooi van Asunción in topvorm was, begon zich vanaf de eerste ronde onwel te voelen. Rillingen, keelpijn, nachtelijk zweten: vanaf woensdagavond verslechterde haar toestand. "Ik had niet eens een thermometer, maar toen ik besloot mijn temperatuur te meten, was die 100 graden. 39,5 ° C", vertrouwt ze toe. De nachten zijn verschrikkelijk, wakker worden nog erger.

Desondanks neemt ze op het laatste moment de beslissing om elke dag te spelen... Een medicijn dat ze 90 minuten voor het veld op gaat, helpt haar koorts een beetje te verlagen. Net genoeg om haar op de been te houden.

Een week van onzekerheid en pijn

"Tijdens de warming-up had ik het gevoel alsof ik al zes uur had gespeeld", zegt ze. Elke dag was een gevecht tegen haar eigen lichaam. Maar op het veld nam de adrenaline soms de overhand, en de drang om te winnen verdoofde de pijn even. Met de onschatbare hulp van haar coach Claudio Gilardoni paste Paula haar speelstijl aan en richtte ze zich op kwaliteit in plaats van intensiteit.

De Argentijnse titel, behaald onder deze omstandigheden, liet zijn sporen na: "Een prestatie die ik nooit zal vergeten. Ik denk niet dat ik ooit nog zoiets intenss in mijn carrière zal meemaken."

Overwinning in een sweatshirt en een lichaam op het randje

Nog een ongewoon tafereel: Paula Josemaría speelde meerdere wedstrijden in een sweatshirt, een zeldzaam beeld op dit niveau. "Het was 6 of 7 °C, ik was misselijk... Ik zou geen korte mouwen dragen," legt ze uit. Geïnformeerd en gewaarschuwd accepteerde de organisatie deze ongewone outfit.

Een vaak onderschatte dominantie

met 40 titels samen gewonnen, Jozefmaria en Ari Sánchez zijn de meest succesvolle paar in de geschiedenis van vrouwenpadelEn toch, zegt Paula: "We zijn niet altijd erkend voor onze ware waarde." Gezien de opkomst van andere duo's in de media, heeft het historische duo zich vaak op de achtergrond gehouden. "Ik geef er de voorkeur aan dat onze resultaten voor zich spreken."

Mentale kracht en medeplichtigheid

Ze spreekt ook over hun stabiliteit: "We brengen niet al onze tijd samen door, we geven elkaar ruimte. Dat is wat ons in staat stelt om te blijven." En als het idee van een scheiding misschien bij hen is opgekomen, het vertrouwen in het project heeft altijd de boventoon gevoerd "We hebben moeilijke tijden gekend, maar we hebben volgehouden."

Vandaag de dag, ondanks de concurrentie van jonge scheuten zoals Claudia Fernández, Alejandra Alonso of Martina Calvo, zegt Paula tegen zichzelf in de beste vorm van zijn carrière, zowel mentaal als technisch.

De stille kracht

Het interview eindigt met een heldere reflectie: "Misschien waarderen we wat we hebben gedaan meer als we niet meer spelen." Intussen kijkt de nummer 1 van de wereld vooruit, met een simpel doel: blijven presteren, wedstrijd na wedstrijd, zonder ooit de smaak voor de strijd te verliezen, zelfs als het lichaam zegt: stop.

Benjamin Dupouy

Ik ontdekte padel direct tijdens een toernooi, en eerlijk gezegd vond ik het in eerste instantie niet zo leuk. Maar de tweede keer was het liefde op het eerste gezicht en sindsdien heb ik geen enkele wedstrijd gemist. Ik ben zelfs bereid om tot 3 uur op te blijven om een ​​finale te kijken van Premier Padel !

Over hetzelfde onderwerp

Tags