De finale van de mannen van de Brussel P2 heeft opnieuw een onverbiddelijke waarheid van het allerhoogste niveau getoond: het zijn niet altijd de beste opnames die het verschil maken, maar het hoofd, sleutelmomentbeheeren mentale alchemie van een team.

hier, Arturo Coello et Agustín Tapia gewonnen in drie sets (2/6 6/4 6/1) tegen Federico Chingotto et Alejandro Galan, en dat na een finale waarin ze toch lang werden gedomineerd.

Een eenzijdige start van de wedstrijd

Gedragen door een Grote Chingotto, chirurgisch in zijn keuzes, en een Prins De titelhouder sprong als een raket naar het net en begon uitstekend. Hij wist de koortsachtige Tapia te bedwingen en Coello uit te schakelen. Chingotto's spel was gericht op Tapia, waardoor hij zich achterin het veld moest verdedigen.

Logischerwijs, “Chingalan" pakte de eerste set met 6/2, terwijl Coello en Tapia in het nauw dreigden te schieten. Maar op dit niveau is de vraag niet wie de wedstrijd domineert. De vraag is wie het mentaal het langst zal volhouden..

Totale omkering door de geest

Zonder ooit elkaar te bekritiseren, zonder ooit boos te worden, Tapia en Coello bleven bij elkaar, kalm, geconcentreerd. Zoals ze dat nu al twee jaar doen: collectieve sereniteit.

Beetje bij beetje veranderden ze hun dynamiek: Coello nam meer ruimte in beslag, Tapia heeft zijn efficiëntie teruggewonnen op smash en volley. Bij 3/3 in de tweede set vermenigvuldigden ze de kansen (zeven breakpunten!) alvorens ze tot scoren kwamen, zonder in paniek te raken, ondanks de gemiste kansen. Zelfs toen Chingotto en Galán onmiddellijk weer bij elkaar kwamen, de nummers 1 van de wereld zijn niet uit elkaar gevallen. Ze braken nog een keer, om de stand in één set gelijk te trekken.

In de derde set was het beeld compleet omgedraaid. Tapia werd sterker, Coello stabiliseerde verder en de breuken verschenen aan de kant van Chingotto/Galán. Tapia en Coello waren duidelijker en constanter en wonnen met 6/1.

Waarom domineren Coello en Tapia dit duel?

Gisteren, opnieuw, de geest maakte het verschil. Tapia en Coello wonnen niet alleen omdat ze harder sloegen. Ze wonnen omdat ze het beter deden:

  • Geen enkele kritiek die tijdens de wedstrijd werden uitgewisseld.
  • Absolute rust zelfs toen ze geleid werden.
  • Het vermogen om hun niveau te verhogen op beslissende momenten.
  • Superieure consistentie : minder fouten op belangrijke punten, meer intensiteit wanneer nodig.

Op hoog niveau beschikken alle spelers over grote technische kwaliteiten. Wat kampioenen onderscheidt, is hun emotionele veerkrachtHun technische consistentieen hun wederzijdse steun in moeilijkheden. Tapia en Coello zijn daar vandaag de dag een mooi voorbeeld van.

De cijfers spreken voor zich

  • 8e opeenvolgende overwinning tegen Chingotto / Galán, allemaal in de finale.
  • 21e gezamenlijke titel in Premier Padel voor Tapia en Coello.
  • 50e Tapia-Galán-duel in carrière…en gisteren was het Tapia die het laatste woord had.
  • 11-5 in de directe confrontaties tussen Tapia/Coello en Chingotto/Galán, in het voordeel van de nummer 1.

Gisteren, op het spoor van de Tour & Taxis van Brussel, het was niet zomaar een padelwedstrijd. Het was een mentale les. En een verdere demonstratie dat De grootste kampioenen zijn zij die steeds weer opnieuw kunnen opstaan..

Benjamin Dupouy

Ik ontdekte padel direct tijdens een toernooi, en eerlijk gezegd vond ik het in eerste instantie niet zo leuk. Maar de tweede keer was het liefde op het eerste gezicht en sindsdien heb ik geen enkele wedstrijd gemist. Ik ben zelfs bereid om tot 3 uur op te blijven om een ​​finale te kijken van Premier Padel !

Over hetzelfde onderwerp

Tags