Andrea Balducci, tussen padel Italiaans en Catalaans

Geboren in Monza, Andrea Balducci een pionier van padel transalpine. Al heel vroeg in ballingschap in Spanje vanwege de professionele activiteiten van zijn vader, draagt hij verschillende hoeden: eigenaar van het merk Padel Barcelona, medewerker van het Italiaanse nationale damesteam en spelersvertegenwoordiger, te beginnen met Fernando Belasteguín.

Van Barça tot padel en vice versa

Le padel is een sport die erg populair is bij voetballers. Carles Puyol is het beste bewijs. Maar vóór hem hadden de Blaugranas er al een gewoonte van gemaakt om over de banen te lopen. De Balducci ontmoeting met ex-Barça heeft zo bijgedragen aan de ontdekking van een sport die een passie is geworden en nog meer: "Ik heb alle racketsporten gespeeld", legt hij uit in de columns van Corriere dello Sport. "Ik heb de padel voor de eerste keer in 1986. Het was ter gelegenheid van de inhuldiging van een veld in een hal die toebehoorde aan twee oud-spelers, Víctor Muñoz en Pichi Alonso ”.

Zijn band met Barca werd hechter in 2003, toen hij werd de eerste Italiaan die met een club werkte, dankzij Joan Laporta (al gezien pala in de hand), grote favoriet om weer president van de Catalaanse club te worden. Acht jaar van goede en trouwe service zullen volgen, met name op het gebied van communicatie en aandacht van spelers in de professionele secties in basketbal, handbal, ijsbaanhockey en zaalvoetbal.

We ontmoeten elkaar over 10 jaar

Als de Ciudad Condal eind jaren tachtig nog niet veel tracks had, heeft dat de honger naar de padel, in tegendeel. In het begin van de jaren 2000 behoorde Balducci tot de eerste Catalaanse categorie en werd hij trainer voor de Spaanse federatie.

En ondanks de afstand vergeet Andrea Balducci zijn geboorteland niet. Het is zeker dat de padel kan erg populair worden in Italië en er alles aan doen om bij te dragen aan de ontwikkeling ervan: “Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat deze sport in Italië zou kunnen groeien. Ik ben niet verrast door zijn dreun. Italië en Spanje zijn vergelijkbare landen ". De zaak werd niet van tevoren behandeld en het is precies dankzij zijn dubbele cultuur dat hij een schakel vertegenwoordigde tussen het Iberisch schiereiland en het Bel Paese: "Ik begreep dat ik een brug zou kunnen zijn die de knowhow van de Spaanse methodologie, het materiaal en de contacten zou dragen".

Als er echter al bijna tien jaar een weg is bereikt, is er nog een lange weg te gaan, ondanks de recente inspanningen in verschillende regio's van La Botte, ook om te verwerven binnenbanen : “Slechts 2-3 banen is niet genoeg en het beperkt de school padel. Om de kloof met buitenlandse profspelers te verkleinen zou er veel geïnvesteerd moeten worden in training, coaches en spelers ”. Dit weerhoudt hem er niet van resoluut optimistisch te zijn: "Ik ben er zeker van dat Italië over tien jaar het niveau van Spanje zal bereiken". Deal!