Er zijn dagen dat padel niet gespeeld wordt om te winnen. Hij zag zichzelf. Dit is wat hij meemaakte Fernando Belasteguín Dit weekend keerde de voormalige nummer 1 van de wereld, een levende legende van de sport, terug op de baan. Maar deze keer niet om een trofee te winnen... maar om spelen naast zijn zoon Fede, als een sparringsessie van een trainingssessie met Jessica castelló et Lorraine Rufus.
Een eenvoudig moment, maar vol betekenis. En Bela vond, zoals altijd, de juiste woorden:
"Padel blijft me onbegrijpelijke emoties bezorgen. Wat een genot om dit moment met mijn zoon te beleven, voor het eerst sparren tegen professionele spelers." die hij op zijn netwerken deelt.
Op het veld heeft Fede al een aantal aardige acties. Maar bovenal zweet hij verlangen, nederigheid, passie. Dat is ook niet zo vreemd, als je bedenkt dat hij opgroeide met een vader die 1 jaar lang de nummer 16 van de wereld was... en die het altijd simpel hield.
Achter dit moment schuilt meer dan alleen training. Er is een generatie die het stokje doorgeeft, zonder druk, zonder verwachtingen. Gewoon met de wens om samen een moment te delen, om samen te genieten van een gedeelde passie.
Op het circuit staat het vader-zoonduo tegenover Castelló en Rufo, onlangs gevormd en nu opgeleid door Miguel Sciorilli, de voormalige coach van de Boss.
Bela beweegt naar rechts, terwijl Fede naar links beweegt. Een grappige configuratie, zoals ironisch is opgemerkt mike yanguas in reacties:
"Heb jij hem naar rechts gestuurd, Fede Belasteguín?" grapt de Spanjaard.
Het is nog niet bekend of Fede prof wordt. Dat is helemaal niet de vraag. Het zijn momenten als deze die ertoe doen. Want in een carrière zo indrukwekkend als die van Bela zijn er overwinningen die niet in trofeeën kunnen worden uitgedrukt. Er is gewoon een vader, een zoon, een passie.

Ik ontdekte padel direct tijdens een toernooi, en eerlijk gezegd vond ik het in eerste instantie niet zo leuk. Maar de tweede keer was het liefde op het eerste gezicht en sindsdien heb ik geen enkele wedstrijd gemist. Ik ben zelfs bereid om tot 3 uur op te blijven om een finale te kijken van Premier Padel !