Frédéric Tap: "Het doel moet training zijn. Padelcommunicatie is te veel gericht op de elite"

Frederic Tap, mede-manager van de Padel Club du Mas in Perpignan naastAlain Henry, vertelt ons over de evolutie van padel binnen deze erkende familieclub, sinds de opening van hun eerste terrein in 2012. Vandaag de dag heeft de club werknemers in dienst 9-medewerkers en tel 12000-spelers.

“Ik ben in 1986 bij de Mas-club gekomen als tenniscoach.”

Samen met zijn partner Alain Henry bouwden ze jarenlang de Masclub uit, oorspronkelijk een tennisclub.

We hebben eerst squash ontwikkeld, daarna padel, wat nu al 13 jaar bestaat. In die tijd waren er nog geen padelclubs. Er was alleen een kleine padelvereniging in Toulouse, met 3 of 4 goede spelers, die de oude padelfederatie bestuurden, en nog een in Aix-en-Provence met Jean-Marc Lenoir, een van de eersten die geloofde in de potentie van padel in Frankrijk.

Waarom hebben jullie padel binnen de club ontwikkeld?

“Destijds was ik sportvertegenwoordiger voor het merk Reebok en ik ontmoette Sebastian Bozzi (voormalig professioneel rugbyspeler van de Top 14 en Argentijns international), die een vriend werd. Hij vertelde me dat hij een bedrijf voor de aanleg van padelbanen wilde beginnen in Argentinië, waar de sport al erg populair was.
Hij stelde voor dat ik padel zou proberen op een kortstondige rechtbank geïnstalleerd aan de haven van Saint-Cyprien. Ik ging er met drie vriendinnen heen en wij vonden het meteen geweldig.
Dit was voor ons, samen met Alain Henry (mijn ex-zwager), de aanleiding om onze eerste padelbaan bij de club te installeren. Het werd meteen een rage.
Vervolgens hebben we Spaanse spelers meegenomen voor een demonstratie en hebben we gezocht naar merken die rackets konden ontwikkelen, omdat padel bestond nog niet in Frankrijk. '

Welke ontwikkelingen hebben zich sinds 2012 voorgedaan? Zijn er nog projecten in de toekomst?

“Na de opening van de eerste baan was het enthousiasme zo groot dat we een tennisbaan hebben vervangen door twee nieuwe padelbanen, en daarna nog meer. Dit stelde ons in staat om beoefenaars uit alle sportachtergronden.
vandaag hebben we 10 banen, waarvan 6 overdekt. '

Sinds 2012, meer dan 1,5 miljoen euro zijn geïnvesteerd in infrastructuur.

"Wij zijn beperkt door de ruimte, dus geen uitbreidingsplannen. Ons doel is nu omde kwaliteit van de ontvangst verbeteren : catering, kleedkamers, diensten rondom de praktijk.”

Hoe organiseer je grootschalige evenementen?

“Bij Alain Henry hebben we ieder onze eigen ervaring en gemeenschappelijke opleiding.
We begonnen met kleine toernooien, daarna omringden we onszelf met specialisten in communicatie, pers, catering, Etc.
Het is ons overkomen 1500 maaltijden bereiden in één weekend. Dit vereist een aanzienlijke logistiek: keukenteams, service... Er is training nodig, maar vooral uit ervaring. '

Biedt de club nog andere diensten aan?

“Wij bieden al een jaar een vergaderzaal voor ondernemers die willen co-werken.
Padel wordt ook parallel aangeboden, voor degenen die dat willen.”

COVID: Moeilijkheid of boost?

“We hadden geluk. Dankzij onze open structuren en aan onze buitenbanen, konden we het publiek blijven verwelkomen. Onze binnenbanen hebben elektrische rolgordijnen, dus niet als gedekt beschouwd tijdens de pandemie.
Uiteindelijk kregen we zelfs een vorm van promotie: teamsporten zoals rugby of voetbal zijn verboden, hun beoefenaars kwamen padel ontdekken.”

Zouden jullie meer professionele spelers willen verwelkomen?

“Nee, dat is het niet niet ons doel, noch onze filosofie.
Wij willen begeleiden iedereen die vooruitgang wil boeken in padel, ongeacht hun niveau.”

Wat is jouw mening over de ontwikkeling van padel in Frankrijk?

“Ik vind dat de huidige strategie een copy-paste van het tennismodel, of deze zijn twee heel verschillende sporten, Met verschillende waarden en DNA.
Tegenwoordig is de communicatie nog steeds te veel gericht op de elite en de concurrentie, wat alleen maar 20% van de beoefenaars.
Het oosten essentieel voor de ontwikkeling van dames- en juniorpadel, vrije tijd en het spel als geheel promoten. '

Moeten we het Spaanse model volgen?

“Ik geloof niet om het Spaanse model niet te imiteren in Frankrijk, met name om redenen economisch en klimatologisch.
In Spanje zijn de rechtbanken vaak buitenshuis, dus minder duur bouwen en onderhouden. Hierdoor is padel democratischer geworden.
In Frankrijk is het het hele jaar door te koud om buiten te spelen, dus je moet een speeltuin bouwen binnenconstructies, veel duurder. En de de grondkosten zijn hoog.
Dus ik denk dat het Spaanse model kan niet zomaar worden overgedragen. '

Waar je het meest trots op bent in al die jaren?

“Waar ik het meest trots op ben, is dat we zijn trouw gebleven aan onze visie: het opleiden van professionals.
Met Alain, wij zijn nog steeds gepassioneerd door wat we doen.
Wij hebben bewaard het plezier van het begin,vrijetijdsgeest, En in het bijzonder, passie, wat de motor is van alles.”

Corentin Joab