We ontmoetten Mélissa Martin op Forest Hill in Marne-la-Coquette, tijdens het toernooi Head Tennis Padel Parijs. Voormalig lid van de wereldtop 100, vandaag in de Franse Top 15, ze speelde een P500 mannelijk, een bewuste keuze die veel zegt over zijn gemoedstoestand. Tussen ongerepte passie, een kritische blik op de evolutie van padel en een verlangen om zijn kennis door te geven, ze deelt haar reis en haar overtuigingen zonder filter.
"Ik vond het vreselijk toen ik het voor het eerst speelde."
Liefde op het eerste gezicht voor padel was er niet meteen.
De allereerste keer dat ik het probeerde was in Sophia-Antipolis, één-op-één tijdens de vakantie. En eerlijk gezegd... ik vond het vreselijk! Ik kom uit een tennisachtergrond en zag alleen de gebreken.
Het keerpunt zal later komen, toevallig, als ze integreert Mouratoglou Academie afwisselend.
"Daar begon ik dubbelspel te spelen, met de juiste regels, het glas, de hoeken... En daar begreep ik het. Ik vond het geweldig. Het was toegankelijker, leuker en minder rigide dan tennis op hoog niveau."

Een carrière vertraagd... maar niet gestopt
Melissa beklom snel de ladder: Top 10 Frankrijk, Top 100 WPT, met in het zicht een Top 50 wereldwijd.
Maar een Covid lang stopt abrupt deze beklimming.
"Het duurde lang voordat ik hersteld was, zowel fysiek als mentaal. Ik moest terug naar Parijs, een bijbaantje nemen... en mijn professionele projecten liepen natuurlijk terug."
Vandaag, om 34 jaar, krijgt ze een andere ambitie.
Ik weet dat ik geen volledige carrière zal hebben, maar ik geef mezelf nog een of twee seizoenen. Als ik fysiek fit ben en het naar mijn zin heb, ga ik door. De Top 100? Waarom niet. Maar ik leg mezelf geen druk meer op.
Een speler… maar ook een coach en een leraar
Tegelijkertijd geeft Mélissa les in padel aan Aquaboulevard Paris.
“Ik geef best veel lessen. Ik ondersteun sommige studenten in de loop van de tijd, zoals Richard Orlinsky, mijn partner hier. Ik hou van dit diepgaande werk, deze vertrouwensrelatie.
Het raakt ook aan evenementen, communicatie, organisatie.
"Ik ben aan het ontdekken. Ik wil padel anders zien, niet alleen als speler. Misschien word ik wel fulltime coach... maar er is geen haast bij."

Vrouwenpadel, een spel dat te vaak verkeerd wordt begrepen
Zeer toegewijd aan de promotie van dames padel, maakt ze een duidelijke verklaring:
We moeten stoppen met onszelf constant met mannen te vergelijken. Vrouwenpadel is tactischer en doordachter. Er zijn minder smashes, dus je moet op elk punt voortbouwen.
Ze merkt zelfs een zeker enthousiasme op:
Veel mannen vertellen me dat ze liever naar meisjes kijken: het is leesbaarder en leerzamer. Sommigen zullen natuurlijk zeggen dat het traag is... maar vaak zijn zij degenen die nooit kijken.
Padel vs tennis: grote verschillen
Mélissa merkt op dat er tussen padel en tennis verschillende breuken zijn geweest.
"In tennis kun je met mannen trainen... totdat de service aan bod komt. Bij padel is het hetzelfde met smashes. Heel snel raakt het uit balans."
Ze stelt ook de evolutie van padel voor mannen ter discussie.
"Het is hyperfysiek geworden. Soms is het gewoon serve-smash-end-point. Het is effectief, maar is het nog steeds goed padel? Niet altijd."
Mélissa Martin probeert niet te verbloemen. Ze spreekt de waarheid. Ze blijft spelen, coachen en lesgeven.
"Zolang ik de wil heb, de benen, en ik een beetje vooruitgang boek... ga ik door."
En misschien is dit wel de echte drijvende kracht achter zijn traject: een authentieke passieEen verlangen om te evolueren, En een een waardevolle blik op wat vrouwenpadel kan worden.
