Jeff Planchais, padelleraar bij TC Baillargues, kijkt terug op zijn reis en de ontwikkeling van de padelafdeling van zijn club. Ook deelt hij zijn mening over het recente P1000 van Baillargues en gaat in op de huidige uitdagingen van padel
Zijn verhaal met padel
“Mijn reis met padel begon in Laval, in Mayenne. Ik was tennisleraar en ik had vrienden die met padel begonnen. Na mijn lessen ging ik bij hen spelen, vooral met Simon Boissé, die de structuur in Laval beheerde.
Toen ik naar het zuiden verhuisde, naar Baillargues, om tennisles te blijven geven, ontdekte ik dat padel daar al goed ingeburgerd was, vooral rond Montpellier. Ik begon al snel regelmatig met vrienden in Palavas te spelen en deel te nemen aan toernooien, waardoor ik op de ranglijst kon klimmen tot ik de top 100 bereikte.
Vervolgens heb ik aan mijn club voorgesteld om een padelafdeling te ontwikkelen. Mijn sportdirecteur stond meteen open voor het idee en we zijn begonnen met het aanleggen van drie padelbanen. Om deze nieuwe activiteit te begeleiden, heb ik de nodige diploma’s behaald om padelleraar te worden. Tegenwoordig hebben we vijf banen, hebben we bijna 300 leden die zich bezighouden met padel, en ik ben omringd door een team van 4 tot 5 leraren die dit avontuur met mij delen.

Ik heb tennis niet verlaten, wat nog steeds mijn favoriete sport is en waar ik nog steeds bij betrokken ben. Wat mij vooral aantrok in padel is vooral de geest van het spel. Ik waardeer het enorm dat ik tijdens wedstrijden niet alleen op het veld ben, dat ik op een partner kan rekenen en momenten met vrienden kan delen.”
Feedback over de Baillargues P1000
“Eerlijk gezegd is het toernooi heel goed verlopen, ondanks het slechte weer op zaterdag. Gelukkig hadden we een plan B gepland, waardoor we in de middag alles naar een overdekt pand konden verhuizen. Ondanks de regen hield de organisatie stand. Wat de feedback betreft: het was echt uitstekend. Zondag hadden we zo'n 150 toeschouwers bij de halve finales en finales en de sfeer was geweldig.

Eerlijk gezegd hebben we een P1000 samengesteld die qua kwaliteit meer op een P1500 of zelfs een P2000 leek. Voor de komende seizoenen, in 2025-2026, is het zeer waarschijnlijk dat we een stap hogerop zullen gaan en het toernooi naar een hoger niveau zullen tillen.”
De zwarte vlekken van padel
“Mijn grootste zorg bij padel is dat de beste spelers uiteindelijk alleen met elkaar spelen. En dat is al een beetje het geval, laten we eerlijk zijn. Als je deel uitmaakt van de top 50, als je de tijd en de middelen hebt, kun je bijna niet naar beneden gaan, omdat je jezelf gewoon bij een speler van het hoogste niveau moet plaatsen en je aan een groot toernooi meedoet op de 16e plaats, of zelfs op de 8e plaats als je maken deel uit van de top en het is onvermijdelijk dat je al in de punten zit, dus je kunt niet naar beneden gaan, ook al behaal je geen goede resultaten. Degenen die ten onder gaan, zijn degenen die niet spelen.
Het probleem is dat toernooien op het hoogste niveau vaak dezelfde spelers en dezelfde paren zien, en dit laat weinig ruimte voor nieuwkomers om voor zichzelf op te komen. Een dominant paar in een regio kan consistent winnen, zonder verrassingen. Misschien moeten we op een gegeven moment het aantal deelnames beperken voor paren die te veel overwinningen behalen, om anderen te laten schitteren.
Een ander nadeel voor mij is ook het beheer van registraties en opnames voor toernooien. Er zijn veel spelers die zich op het laatste moment inschrijven en zich vervolgens weer afmelden, soms zelfs in meerdere toernooien tegelijk, om uiteindelijk het toernooi te kiezen waarvan zij denken dat ze de beste kans hebben. Het is heel ontwrichtend voor de organisatie.”

Nieuwe fan van padel, ik ben gefascineerd door deze dynamische sport die strategie en behendigheid combineert. Ik vind in padel een nieuwe passie om te ontdekken en met je te delen Padel Magazine.