Voordat hij de nummer één van de wereld in padel werd, groeide Juan Lebrón op in een klein Andalusisch dorp, in een bescheiden maar hecht gezin. In een intiem interview met Josep Pedrerol in El Chiringuito Op TV blikt hij terug op zijn beginjaren, zijn competitieve karakter en het moment waarop hij alles achterliet om zijn droom na te jagen.

4 kopjes koffie per dag en een elektrisch temperament

Vanaf de eerste minuten van het interview is de toon gezet. Juan Lebrón, 29, kan niet stilzitten.

"Ik drink vier tot vijf kopjes koffie per dag. Ja, ik ben een beetje zenuwachtig," glimlacht hij.

Zowel op als naast het veld benadrukt de inwoner van Martín de la Jara constante intensiteit: "Ik geloof dat je niet kunt spelen zonder intensiteit. Tegenwoordig, in de sport, als je niet volledig toegewijd bent tijdens de training, maak je geen schijn van kans."

Hij erkent ook dat fysieke verschijning voorrang heeft gekregen boven talent, hoewel hij gelooft dat de complete speler iemand is die beide bezit. "Als je talent én fysieke verschijning hebt, kun je nummer één van de wereld worden. Net als ik."

Een werkend gezin, tussen kaas en sieraden

Juan Lebrón, geboren in een dorp met 2 inwoners in Andalusië, vertelt vol ontroering het verhaal van zijn ouders. "Mijn vader was straatverkoper. Hij verkocht kaas en ham. Hij werkte ook samen met mijn grootvader op het land."

"Mijn ouders hebben er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat mijn broers en ik een perfecte jeugd hadden. En dat is ze gelukt. Ze zijn mijn twee idolen."

Zijn vader, Matías, eveneens voormalig voetballer en voorzitter van een lokale club, ontdekte padel nadat hij naar El Puerto de Santa María was verhuisd. "Hij omringde zich met goede vrienden. En daar ontdekte ik padel, in navolging van hem."

Familieneed is hem nog steeds bijgebleven: "Mijn vader, mijn moeder, mijn broers... iedereen is hardwerkend. En ik ben hardwerkend in de sport."

Een obsessie: padel

Lebrón geeft toe dat hij helemaal in de ban is van deze sport. "Ik ben er helemaal door geobsedeerd. Winnen, verliezen, trainen... alles heeft met padel te maken."

Deze obsessie gaat hand in hand met de moeilijkheid om te verliezen: "Ik verlies niet graag. Echt niet. Het kost me veel."

Achter deze passie schuilt een sterke keuze: op 15-jarige leeftijd besloot Juan te stoppen met studeren. "Ik herinner me nog heel goed de dag dat ik het mijn moeder vertelde. We zaten in de auto. Ze sloeg me in mijn gezicht, een klap die ik nooit zal vergeten!"

Daarna werd hij opgevolgd door een onderwijspsycholoog, die een sleutelrol speelde: "Ze zei tegen mijn moeder en mijn zus: 'Uw zoon gaat niet verder studeren. Hij wil atleet worden.' En dat klopte. Ik was overtuigd."

Van voetbal naar padel: een beslissende verandering

Voordat hij zich specialiseerde in padel, was Lebrón ook een goede voetballer. "Ik speelde zowel zaalvoetbal als op het grote veld. Ik deed het goed in beide."

Maar het is de sfeer van de padeltoernooien die het verschil maakt: "We namen de bus met de instructeurs naar Madrid, Badajoz of Malaga. We beleefden magische momenten. De coaches waren als onze ouders."

Een bijzondere herinnering komt boven: "We hadden een hond. Ik gooide ballen naar haar in de tuin. Ze ontsnapte een paar keer. We speelden de hele tijd met haar."

Madrid, 17 jaar oud, alleen en vastberaden

Op 17-jarige leeftijd besloot Juan zijn familie te verlaten en naar Madrid te gaan. "Ik wist dat ik daarheen moest om te slagen. In Madrid vind je de beste spelers, de beste coaches, alles."

Hij ging naar een internaat voor sport, samen met andere jonge talenten, waaronder Real Madrid-talenten. "De eerste twee maanden miste ik mijn ouders. Maar daarna voelde ik me vrij. Ze lieten ons onze eigen schema's bepalen."

Aanvankelijk was hij erg leergierig, maar uiteindelijk spijbelde hij van de lessen om nog meer te kunnen trainen. "Ik realiseerde me dat ik iets belangrijkers met padel kon doen. Dus stak ik er al mijn energie in."

Een riskante keuze, die hij volledig accepteert: "Mijn ouders hebben veel opgeofferd voor mijn studie. Het was moeilijk voor hen om me te zien stoppen. Maar ik wist wat ik deed."

Juan Lebrón, met zijn familietraditie, winnaarsinstinct en onwrikbare vastberadenheid, belichaamt een uniek profiel in de padelwereld. Zijn jeugd, doordrenkt van voetbal, kaasverkoop en familieopofferingen, werpt een nieuw licht op de carrière van een buitengewone kampioen.


Om de video in het Spaans te bekijken:

Franck Binisti

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.