we hebben elkaar ontmoet Lucho Capra wanneer Parijs-majoor op Roland Garros. Terug op het circuit na een meniscusscheur waardoor hij meer dan zes maanden van de pistes werd weggehouden, de Argentijnse, huidige 60e plaats in de wereld op de FIP-ranglijstvertelt over zijn mentale strijd, zijn revalidatie, zijn eerste toernooien en zijn ambities voor de toekomst.

Een verwachte terugkeer na een pauze van meer dan zes maanden

De Argentijnse speler, Luciano "Lucho" Capra, blikt terug op zijn lange strijd tegen een blessure die hem meer dan zes maanden van de piste hield.

"Vandaag voel ik me 100% goed", legt hij vanaf het begin uit. Voor hem was niet zozeer het doktersbezoek van belang, maar de strikte naleving van hersteltijden.

De progressie was traag, soms frustrerend, maar altijd onder controle. Elke stap is nauwgezet gevolgd en de eerste toernooiresultaten bevestigen dat het geleverde werk zijn vruchten heeft afgeworpen. Dat hij na zo'n lange afwezigheid met dezelfde inzet terugkeert naar het hoogste niveau, is voor hem het bewijs dat zijn revalidatie optimaal is verlopen.

Het moeilijkste deel: de geest

Op de vraag wat het moeilijkst was – de pijn, het missen van de wedstrijd of het gevoel van verloren tijd – laat Capra geen twijfel bestaan: “Het moeilijkste is zonder twijfel het mentale aspect.”.

De fysieke pijn varieert van dag tot dag: soms intenser, soms draaglijker. Maar niets is te vergelijken met de psychologische beproeving. "Vaak word je je eigen vijand," vertrouwt hij toe. Elke stap achteruit wordt een strijd om vooruit te blijven gaan, zonder gevangen te zitten in twijfels.

Voor Capra is het dit innerlijke strijd Dat put hem het meest uit. Maar hij benadrukt ook: deze obstakels versterken en versterken hem uiteindelijk. Ook al zijn sommige dingen vandaag de dag nog steeds wat moeilijker, hij is ervan overtuigd dat deze ervaring hem extra wapens voor de toekomst heeft gegeven.

Ondersteuning en advies voor andere geblesseerde spelers

De Argentijnse speler noemt ook het geval van de Franse nummer 1, Thomas Leygue, heeft onlangs een achillespeesoperatie ondergaan. "Hij is geopereerd door mijn arts en heeft gerevalideerd met mijn fysiotherapeut. We hebben een goede band," zegt Capra.

Hoewel hij geen lange, directe gesprekken met hem heeft gehad, neemt hij regelmatig contact op met zijn team. "Ik heb gehoord dat het mentaal heel goed met hem gaat, en dat is het allerbelangrijkste. De eerste paar maanden zijn cruciaal, want dan voel je de grootste vooruitgang," zegt hij.

Capra is optimistisch over de terugkeer van Leygue: "Hij is nog jong, hij heeft nog de tijd om terug te keren op het hoogste niveau."

Tussen twijfels en leuke verrassingen op de baan

Na zijn overwinning op de FIP Silver op het eiland Palma en zijn debuut in Madrid, geeft Capra toe dat hij veel onzekerheid voelde: "Je denkt altijd dat je op de best mogelijke manier terugkomt, maar vaak is de realiteit niet hetzelfde."

Het eiland Palma markeerde een keerpunt: hij voelde zich goed, zelfverzekerd en won al zijn wedstrijden in twee sets. In Madrid herontdekte hij, ondanks een nederlaag tegen een formidabel duo, zijn smaak voor competitie. Vervolgens behaalde hij in Parijs zijn eerste belangrijke overwinning, synoniem voor opluchting: "Opnieuw concurreren tegen de besten en je competitief voelen tegen het beste duo ter wereld was een bijzonder moment."

Het belang van FIP-toernooien

Capra benadrukt de rol van FIP-toernooien over zijn geleidelijke terugkeer: "Allereerst wilde ik weer meedoen aan de competitie voordat ik weer aan de Premier League zou deelnemen." Deze toernooien gaven hem de gelegenheid om "de zenuwen te laten varen" en weer vertrouwen te krijgen voordat hij de hoofdtoernooien aanging.

Maar afgezien van het psychologische aspect, herinnert hij zich dat deze toernooien ook veel met zich meebrengen waardevolle punten, essentieel na het verliezen van een half seizoen in de competitie.

Sterke en geselecteerde partnerschappen

Capra vertelt ook over zijn verschillende relaties op het circuit: met Maxi, Godo en Rami zegt hij dat hij altijd een goede vriendschap buiten het veld heeft kunnen onderhouden. "Ik heb het geluk gehad dat ik met de meeste van mijn teamgenoten een goede band heb", benadrukt hij.

Met betrekking tot zijn huidige band met Aimar Goñi, verduidelijkt hij: "Het was echt een keuze, geen verplichting." Na enige aarzeling besloot hij zich te verbinden aan de jonge 19-jarige speler, die net een heel goed toernooi in Tarragona had gespeeld.

Voor Capra moet ervaring dienen als kader voor Aimars potentieel: "Ik zal proberen mijn ervaring en alles wat ik kan naar het circuit te brengen. Ik hoop dat ik hem ooit steeds hoger zal laten stijgen... en dat hij me dat zal toestaan, want dat betekent dat we goed hebben samengewerkt."

Een korte en dure carrière

Als hem gevraagd wordt naar het economische aspect van de baan, is Capra helder: "Het leven van een padelspeler is kort."

De kosten om competitief te blijven zijn de afgelopen jaren enorm gestegen. Hoewel het prijzengeld van toernooien en de sponsorinkomsten stijgen, is de realiteit afhankelijk van de ranglijst. "De beste spelers ter wereld verdienen meer geld, maar voor spelers in de middenmoot is het veel ingewikkelder", legt hij uit.

Om op topniveau te blijven, is een coach niet langer voldoende. Je hebt ook een fitnesstrainer, een voedingsdeskundige en soms zelfs een psycholoog nodig. "Dit alles brengt enorme kosten met zich mee", benadrukt de Argentijn. Daarbij komen nog de constante reiskosten van een steeds globaler wordend circuit.

Capra waarschuwt ook voor de impact op jongeren: "We moeten proberen de economische impact te beperken, zodat nieuw talent de kans krijgt om de top te bereiken. Anders blijven sommigen op het pad om financiële redenen."

De doelstellingen voor de toekomst

Na deze lange periode van neergang wil Capra vooral weer genieten van het plezier van spelen. Geen cijfers, geen ranking: "Op dit moment ben ik erg blij dat ik kan strijden en me competitief voel. Mijn doel is om het jaar gezond af te sluiten en zo goed mogelijk te spelen."

Een duidelijke boodschap: na een mentaal en fysiek zware beproeving, Lucho Capra wil nu regelmaat en rust vinden. De rest volgt vanzelf.