Een paar dagen na zijn klinkende overwinning bij de FIP Rise in Londen samen met zijn partner Eneko Arija Ochoa de Alda, Manuel Vives kom terug voor Padel Magazine op dit toernooi, maar ook op zijn persoonlijke reis, zijn uitdagingen, het Franse team en zijn vooruitgang op het professionele padelcircuit.
Een partner die mij een hele goede dynamiek heeft gegeven
“Deze week was echt bijzonder. Vanaf het begin hadden we het gevoel dat het beeld vrij gunstig was. Ik begon te spelen met een jonge 19-jarige Spanjaard, Eneko, die met Spanje wereldkampioen bij de junioren was. Hij is een zeer getalenteerde speler uit mijn jeugdopleiding en eerlijk gezegd motiveerde het mij enorm om met hem te spelen. Hij heeft een enorm potentieel en dat zorgde ervoor dat ik zijn tempo wilde volgen.”
“De start van het toernooi was relatief eenvoudig. De eerste twee ronden hebben we zonder al te veel problemen goed doorstaan. Vervolgens stonden we in de kwartfinale tegenover Philémon (Raichman) en Dorian (de Meyer). Ik denk dat ze niet in hun beste vorm waren. Wij van onze kant speelden een hele goede wedstrijd en wonnen vrij gemakkelijk.”
Omstandigheden die ons gunstig gezind waren
“De speelomstandigheden in Londen waren heel bijzonder en werkten in ons voordeel. Het was een omgeving waar de ballen veel naar buiten kwamen, wat past bij onze speelstijl. Mijn partner Eneko speelt niet alleen goed, maar slaat ook extreem hard voor een rechtse speler, wat het voor onze tegenstanders erg lastig maakte. lob ons. Bovendien waren we pas in de tweede set van de finale gebroken, wat laat zien hoe sterk we waren.”
Tegenover Moreau / Seurin: er waren spanningen en uitdagingen
“In de halve finale stonden we tegenover Max Moreau en Julien Seurin, en het was een belangrijke wedstrijd. Er stond veel op het spel en ik denk dat we allemaal behoorlijk gestrest waren. Vooral Max en ik waren gespannen, omdat we elkaar goed kennen en veel respect voor elkaar hebben. Julien, met wie ik veel toernooien heb gespeeld, is ook een van mijn beste vrienden. Er was dus enige druk.”
“Desondanks hebben we onze wedstrijd goed weten te managen. We braken hoopvol in de eerste set, daarna waren we solide in de tweede. Wij winnen met 6-3, 6-3. Het was een opluchting, maar we moesten toch al aan de finale denken.”
Een intense finale tegen formidabele tegenstanders
“In de finale stonden we tegenover Antonio Fernandez alias “Pincho” (44) en Jose Jimenez Casas (67), zeer goed gerangschikte spelers, tot de beste die ik heb mogen ontmoeten. Het was voor ons een echte uitdaging.”
“De eerste set was heel close. Zij domineerden ons duidelijk, maar we wisten het vol te houden en een aantal breakpoints te redden. Na een goed beheerde tiebreak wonnen we uiteindelijk de set met 7-6. Zij domineerden in deze eerste set, maar wij wisten onze kans te grijpen.”
“De tweede set was totaal anders. Ze kregen meer zelfvertrouwen en domineerden ons volledig, vooral ik. Ze werkten mij zowel aanvallend als verdedigend, en ik kon niets doen. Ze wonnen de set met 6-0 en daar viel niets op te zeggen, ze waren gewoon sterker.”
De derde set is een bevrijding
“In de derde set werden we een beetje gered door de nieuwe ballen, waardoor we onszelf opnieuw konden motiveren. We hebben breakpoints gespaard en er één weten om te zetten op beslissende punten, inclusief enkele grote blokken van mij. Ik neem veel risico's met deze blokken. Het is een moeilijke stap om te maken. En ik denk dat ze soms gedestabiliseerd werden door deze blokkades. We zijn erin geslaagd de pauze vast te houden en deze ongelooflijke finale te winnen.”
“Het was een compleet gekke overwinning. Als ik iets uit deze wedstrijd moet halen, is het hoe blij ik ben met mijn vooruitgang van de afgelopen maanden. Het is al twee of drie maanden geleden dat ik het gevoel heb dat mijn spelniveau stijgt, en deze overwinning is daar het bewijs van."
Constante vooruitgang gedurende enkele maanden
“De afgelopen maanden heb ik echt het gevoel dat mijn spel verbetert. Ik heb veel bemoedigende berichten ontvangen, en daarvoor wil ik iedereen bedanken. Ik speel nu al twee, drie maanden heel goed, vooral sinds ik weer bij Julien ben begonnen. We hadden hele spannende wedstrijden tegen spelers als Cremona…, waar het niet altijd lukte, maar ik voelde dat mijn niveau steeg.”
“We hadden een geweldige finale in Egypte, wonnen een toernooi in Japan en daar, in Londen, deze overwinning. Het laat zien dat mijn spel vooruitgang boekt. Ik heb vooral het gevoel dat ik de afgelopen weken een mijlpaal heb bereikt in de aanval, vooral wat betreft mijn volleys en mijn smashes. Ik word steeds efficiënter op dit gebied. Aan de andere kant is er op defensiegebied nog werk. Op de trainingen begint het beter te gaan, maar tijdens de wedstrijden heb ik nog steeds slechte gevoelens, zoals dat tot aan de finale in Londen het geval was.”
De volgende doelstellingen
“Ik plaatste deze overwinning in perspectief, wetende dat de speelomstandigheden ons enorm hebben geholpen. Dat gezegd hebbende, het is een uitzonderlijke prestatie en een echte boost voor het zelfvertrouwen. Maar ik denk liever terug aan mijn algehele vooruitgang van de afgelopen twee of drie maanden.”
“Voor de toekomst zijn er verschillende belangrijke doelstellingen. Eerst is er Roland Garros, maar ik weet nog niet met wie ik ga spelen. Ik moet even kijken hoe het met de wildcard gaat. Dan is er nog de kwestie vanFrankrijk team. Ik denk dat ik breed in de discussie zit om deel uit te maken van het team Wereldkampioenschappen, ook al hangt het niet alleen van mij af.”
“Wat de ranglijst betreft, is mijn belangrijkste doel voor dit jaar om voldoende punten te hebben om aan de toernooien deel te nemen Premier Padel volgend jaar, vooral P1. Met de recente resultaten denk ik dat ik tegen het einde van het seizoen dichtbij kan komen, maar er is nog tijd.”
Het perspectief van het Franse team
“Ik heb vertrouwen in mijn kansen om bij het Franse team te komen. Net als op het EK weet ik dat de concurrentie sterk is, vooral aan de linkerkant, waar veel spelers strijden. Er zijn ook andere jongens die heel goed spelen, zoals Timéo Fonteni, die ook een serieuze kandidaat is.”
“Ik speel niet alleen om in het Franse team te komen, maar als ik goed blijf spelen en resultaten behaal, is dat uiteraard een beloning. Dit is duidelijk een van de doelstellingen van het jaar.”
Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.