Tot bijna 32 jaar, degene die zijn tijd verdeelt tussen Frans Padel Winkel, mijn Padel Blind en Padel XP, beweert zichzelf als een belangrijke speler in padel Frans. Nadat hij over zijn reis had gesproken, de ondernemer sprak over de evolutie van onze sport, de structurele bloei en de wereldwijde expansie ervan. Nu het tweede deel van zijn portret.

In Spanje botsen twee werelden

“Er is groei, maar als we deze vergelijken met andere markten zoals Andorra, is deze uiteraard lager. Padel is nog nooit zo aanwezig geweest in Spanje, en spelen is nog nooit zo duur geweest. Er zijn twee werelden: die van grote steden als Barcelona, ​​met een prijs die binnenshuis kan oplopen tot 12 euro, en die van kleine dorpjes, waar hetzelfde spel 5 of 6 euro kost! Het is precies zoals in Frankrijk met openbare en privéclubs. »

Prijzen, verbouwingen, klanten: alles gaat in een stroomversnelling

“We zien een prijsstijging in de grote steden. Elektriciteit is duur, de grondprijs is gestegen, dat moet allemaal worden afgeschreven. Het terrein werd gerenoveerd omdat het oud begon te worden (tussen de 15 en 20 jaar oud). Er zijn nieuwe generaties kunstgras gearriveerd, maar dit vergt een investering. Wanneer u 35 euro betaalt om 000 gazons te verwisselen, moet u dit bedrag wel kunnen terugkrijgen! »

“De markt blijft groeien, vooral sinds Covid. We merken de komst van nieuwe beoefenaars, de toename van vrouwelijke klanten, de ontwikkeling van activiteiten en toernooien. Tegenwoordig heeft een applicatie als Playtomic nog nooit zoveel gebruikers op Spaans grondgebied gehad (één miljoen actieve gebruikers per maand volgens de laatste cijfers, noot van de redactie). En het blijft groeien. »

Manu García

Een upgrade van Iberische structuren

“Als we het hebben over het aantal spelers, is het aan de buurlanden om Spanje in te halen. Maar als we het over kwaliteit hebben, is het inderdaad Spanje, dat was uitgerust met een verouderende infrastructuur, dat een inhaalslag maakt en terugkeert naar een bepaalde kwaliteitsnorm vergeleken met Frankrijk en Italië. Clubs moeten de kwaliteit van de dienstverlening verhogen. Als je spelers van buitenaf hebt die trainingen volgen, kun je het je niet veroorloven om ze op goedkope locaties te huisvesten. »

Padel, mode-effect of echte trend?

“Wat niet geruststellend is, is het gebruik van het woord ‘mode’, dat per definitie vluchtig is. Het is dus geen rage, maar een “trend” die op de middellange en lange termijn zal aanhouden. Beleggers moeten er rekening mee houden dat deze ontwikkeling gemakkelijk 6 tot 8 jaar zal duren. Aan de privékant kunnen we bang zijn voor openbare clubs. Er zijn duizenden openbare tennisclubs in Frankrijk, en je moet je niet alleen beperken tot tennis! Ik kan me bijvoorbeeld heel goed een voetbalclub voorstellen die 800 vierkante meter ongebruikt heeft en besluit daar padelbanen aan te leggen, omdat het publiek er dol op zal zijn. Dit geldt des te meer als we sterren als Abidal, Wiltord, Zidane, Neymar of Totti padel zien spelen. »

“Om terug te keren naar tennisclubs: deze acteurs hebben nog nooit zoveel geld verdiend. Dit levert zelfs problemen op bij gemeentehuizen: zij zien dat de verenigingen zichzelf kunnen financieren en proberen daarom budget over te houden voor iets anders. Hoe dan ook, deze sport zal vooruitgang blijven boeken en er zal gezonde concurrentie zijn. Wat het verschil zal maken is de kwaliteit van de dienstverlening: buiten, binnen, kleedkamers, bar, restaurant. »

Frankrijk-Italië-Spanje, de drie regio's die bevorderlijk zijn voor investeringen

“Voor mij is Frankrijk echt een land waarin we moeten investeren en de padelkaart ten volle moeten uitspelen. We zijn een zeer bevolkt land met een enorme potentiële populatie van beoefenaars. Het obstakel is de administratie. Er moeten buitensporig veel stappen worden gezet. »

“Dan zou ik Italië en Spanje plaatsen. Administratief is het veel lichter en veel sneller, ook al is er al meer concurrentie en meer spelers in het gebied. Er zijn bijvoorbeeld meer structuren in de regio Rome dan in heel Frankrijk. Dit laat zien hoe trendy het is. »

De vijf meest iconische padellanden

“In nummer 1, Argentinië. Historisch gezien is het een land dat veel voor deze sport heeft gedaan en waar padel een religie is. Ik hou van de symboliek en deze puristische kant. »

“In nummer 2, Spanje. Het is de Europese bakermat van padel, het DNA is daar gevestigd. Hier vinden we het beste niveau, grote clubs, merken, coaches en andere grote spelers. »

“In nummer 3, Italië. De vurigheid daar is buitensporig, de Italianen zijn er dol op. Er spelen veel invloedrijke mensen, ik denk dat het daar een goed land voor is. »

“In nummer 4, Frankrijk. Binnen tien jaar kan ons land tot de beste behoren. Er is veel vloeroppervlak en veel bewoners. Sommige landen, zoals Duitsland, hebben niet zoveel oppervlakte. Ik plaats Frankrijk hier vanwege zijn potentieel in de toekomst. »

“Op nummer 5, België. Dit zijn mensen die goed werken. Mogelijk zijn ze in de strijd met Mexico, dat een toernooi had World Padel Tour en dat een grote hefboom is voor de ontwikkeling van de sport in Zuid-Amerika. »

“Tot slot denk ik in de bonuscategorie aan de Verenigde Staten. Het is ongelooflijk wat betreft het aantal banen, spelers, professionals en de kwaliteit van het lesgeven. Over twintig jaar dreigen ze ons te overtreffen. »

Het eerste deel van zijn portret vind je hierboven:

Portret – Manu Garcia, passie diep in zijn lichaam (1/2)

Via zijn vader ontdekte Auxence padel, op een avond in juni 2016. Tegenwoordig volgt hij hartstochtelijk het internationale circuit en plaagt hij de pala in zijn trainingsclub, Toulouse Padel Club. Je kunt het ook vinden op La Feuille de Match en LesViolets.com, twee gespecialiseerde media over Toulouse Football Club.

Over hetzelfde onderwerp