Aanvoerder van het Franse vrouwenteam, zesvoudig Frans kampioen, toernooi organisator comme le Bullpadel Toon, speleragent, coach en sleutelfiguur in de ontwikkeling van padel in Frankrijk, Robin Haziza was te gast bij TV Monaco. Een interessant interview om de oorsprong, de uitbreiding en de vooruitzichten van deze bloeiende sport te begrijpen.

Van tennis naar padel: een bijna instinctieve verandering van richting

Robin Haziza ontdekte padel halverwege de jaren 2000, aan het einde van zijn tenniscarrière. Net als velen was ik een voormalig tennisser. Ik ontdekte padel via vrienden, met name Nallé Grinda, bekend aan de Côte d'Azur, die een tennisbaan bij hem thuis had. Ik wisselde van racket om deze sport te ontdekken in de jaren 2005-2006. "In die tijd was padel nog erg marginaal in Frankrijk. "Het begon te gebeuren in Toulouse, in de regio Occitanië, een beetje zoals de Côte d'Azur. Maar tussen 2006 en 2008 was het nog steeds een echte niche."

Ondanks de vertrouwelijkheid van de discipline sloot Robin zich snel aan bij het Franse team. “Ik had het geluk dat ik in 2006 naar het EK in Sevilla mocht. Er was al een organisatie: EK, WK...

Tennis: een goede achtergrond, maar geen garantie

Tennis helpt in het begin, je vindt de klassieke bewegingen: volley, onderarms serveren, smashen... Maar je moet de codes van padel snel leren: de vensters gebruiken, de smashes variëren. De tennisser heeft vaardigheden, maar dat is geen garantie voor winst.

Robin Haziza voelde zich al snel aangetrokken tot deze nieuwe sport. Padel heeft me echt geraakt. Ik zat aan het einde van mijn tenniscarrière en wilde met elke wedstrijd beter worden. Tegenwoordig speel ik minder, maar zodra ik wat tijd over heb, kies ik voor een potje padel.

"Het is een jonge industrie. Om levensvatbaar te zijn, moest alles aangepakt worden. Ik heb in Spanje gewoond, ik heb in het professionele circuit gespeeld, ik heb de spelers in de discipline ontmoet, ik heb doorgegeven wat ik heb geleerd."

Waarom Spanje de maatstaf is

Padel is ontstaan ​​in Mexico, ontwikkeld in Argentinië, en vervolgens brachten de Argentijnen het in de jaren 70 en 80 naar Spanje. Ze lopen dus twintig jaar voor op ons. Daar heeft elke stad, elke vakantieclub, elke woonplaats een stuk grond. Mensen hebben hun rackets in de kofferbak.

Naast Spanje bloeit ook Italië. In Frankrijk komen we dichterbij. Scandinavië explodeerde tijdens Covid, vooral Zweden met 1,5 miljoen beoefenaars. Ook België. Zuid-Amerika blijft een bolwerk: Argentinië, Chili, Uruguay, Paraguay, Mexico... In de Verenigde Staten groeit het ook: Florida, Los Angeles. Er is zelfs een mode-effect: we zagen David Beckham met een racket in zijn hand.

In Azië beginnen China en Japan zich ermee te bemoeien. Japan is lid van de Internationale Federatie en neemt deel aan de Wereldkampioenschappen. Het Midden-Oosten is zeer actief: Dubai, Abu Dhabi, Qatar, Koeweit, Israël... De hele wereld speelt nu padel.

Kunnen we de Spaanstalige landen evenaren?

Niet makkelijk. We lopen 15 tot 20 jaar achter. Bij de vrouwen staat Alix Collombon in de top 30 van de wereld, een heel goed voorbeeld. Bij de mannen is de concurrentie moordend. Voordat we een Fransman in de top 20 van de wereld hebben, zullen we waarschijnlijk 10 tot 15 jaar moeten wachten. Maar ik hoop dat ik het mis heb.

Sterren zijn dol op padel

Haziza noemt Totti, Ibrahimovic (die in Scandinavië over een vijftiental centers beschikt), Beckham, Monfils, maar ook Franse spelers als Cartman, Amir en natuurlijk Cyril Hanouna. "Hij praat er elke dag over. Of we het nu leuk vinden of niet, maar hij praat over padel, en daar zijn we blij mee."

"Van 100 naar bijna 000 beoefenaars in twee jaar tijd is geen toeval. Canal+ speelde een leidende rol. En sociale media natuurlijk ook. Het is een echte gamechanger."

Padel versus pickleball?

In de Verenigde Staten misschien wel. Maar in Europa niet. Pickleball is langzamer, nog makkelijker, en erg populair bij 50-plussers. Laten we ze niet tegenwerken. Hoe meer racketsporten er zijn, hoe beter.

Rolstoelpadel: een indrukwekkend spektakel

"De Fransen zijn vicekampioen van Europa en derde van de wereld. In Toulouse hebben we een tentoonstelling georganiseerd van de beste valide en rolstoelspelers. Het was prachtig. De FFT ondersteunt ontwikkeling."

Tennisfederatie of onafhankelijk?

In Frankrijk vallen we onder de Franse tennisfederatie, een van de sterkste ter wereld. Roland-Garros in padel is uitzonderlijk. Maar de FFT denkt natuurlijk vooral aan tennis. Gilles Moretton en Stéphanie Cohen-Aloro houden zich bezig met padel, maar we kunnen meer en beter doen. In andere landen, zoals Zweden, is het een onafhankelijke federatie.

Robin Haziza's ambities voor padel

"Een miljoen beoefenaars in Frankrijk bereiken. Overal clubs hebben. Laat padel net zo zichtbaar zijn als tennis. Waarom niet op Wimbledon of de US Open? En bovenal: de Olympische Spelen. Parijs 2024 kwam te vroeg. Los Angeles ook. Maar Brisbane 2032? Waarom niet. »

Team Padel Mei

het team Padel Magazine probeert u sinds 2013 het beste van padel aan te bieden, maar ook enquêtes en analyses om de wereld van padel te begrijpen. Van het spel tot de politiek van onze sport, Padel Magazine staat tot uw dienst.

Over hetzelfde onderwerp

Tags