Robin Haziza, eind februari herbenoemd als coach van het Franse damesteam, biedt ons een uitzonderlijk interview aan.
Het stelt ons in staat om in real time de situaties te herbeleven waarin hij keuzes moest maken voor de beroemde WK's van 2022.
Après 7e plaats in het Franse damesteam, viel er een regen van kritiek op zijn schouders. Een periode die verre van vanzelfsprekend is. Vandaag beantwoordt Hij ze punt voor punt en met een open hart.
“Het WK 2022 in de Emiraten is een slechte prestatie die, ik herinner je eraan, op de een of andere manier niet erg wordt uitgespeeld.
Als sommigen Frankrijk als een "zeer sterke" natie zagen voor dit Wereldkampioenschap na eerdere resultaten (Wereld in Qatar en Europa in Marbella), moet eraan worden herinnerd dat tijdens deze twee wedstrijden Portugal en Zweden niet aanwezig waren en tijdens de Europa, we ontweken Italië in de helft, waardoor we naar de finale konden gaan en dus als 2e eindigden.
“Ik heb nooit opgeschept toen het Franse team klaar was vice-kampioen van Europa, net zoals ik niet overdreven dramatiseer na de kampioenschappen in Dubai.
Ik weet hoeveel de andere naties werken en vooruitgang boeken en elke dag wordt de kloof tussen alle landen kleiner, afgezien van Spanje en Argentinië.
Deze waarneming geldt voor vrouwen maar ook voor mannen met deze prachtige 3e plaats die drie jaar geleden onaantastbaar leek.0
Er is natuurlijk teleurstelling maar vooral de wens om een echte wending te nemen en onszelf de middelen te geven om het beter te doen dan in 2022.”
“Dialoog met Arnaud Di Pasquale [directeur van de missie padel bij de FFT] is erg vloeiend, hij was in Dubai aanwezig zo dicht mogelijk bij het team, hij zag net als wij allemaal dat de naties vooruitgaan en dat we onszelf de middelen moesten geven om het beter te doen.
Dus ik kon vanuit de werelden praten met Arnaud en Eric (Largeron). Ik stelde hen een actieplan voor, presenteerde mijn visie op de padel vrouwen in Frankrijk en de assen van ontwikkeling, ze zijn volledig op één lijn met mij en hebben besloten mij te vernieuwen. Ik bedank ze hartelijk.”
“Ik geloof dat Arnaud en Eric van veel dingen op de hoogte zijn, ze stoppen niet bij het simpele resultaat en waarderen het geleverde werk.
Ze willen zich voorbereiden op de toekomst, de FFT heeft een echte boodschap afgegeven door internationaal georiënteerde projecten te ondersteunen en dat is ook wat mij motiveerde!
We willen allemaal heel graag een goed presterend Frans team, het kost wat tijd, maar het project wordt opgezet.
“Ik sta net als alle aanvoerders voor een jaar onder contract, ik zit niet aan mijn stoel vast.
Ik ben heel sereen en verheugd dat ik de meisjes in dit nieuwe tijdperk kan ondersteunen en als er in 2024 een ander mijn plaats inneemt, hoop ik dat hij een goede basis heeft om het werk voort te zetten.
“Toverstafjes bestaan niet, dus het is moeilijk om het IF-spel te spelen….
Laura (Clergue) kristalliseert alle aandacht. Hadden we het met haar beter kunnen doen? Misschien misschien niet…
Elodie (Invernon) en Mélissa (Martin) of Léa (Godallier), die op links speelden, hebben hun plek niet gestolen. Ze speelden ook het hele jaar goed.
We hebben ook Jessica Ginier, een must in het team, maar niet aanwezig om gelukkige familieredenen (jonge moeder).
En waarom niet Mai Vo, die een ongelooflijk WK had in Qatar, maar besloot te stoppen...
Je hebt begrepen, we kunnen de geschiedenis niet herschrijven, dit zijn mijn keuzes die ik in volle bewustheid heb gemaakt. Ik deed ze op de meest consistente manier die mogelijk was op het moment van de beslissing die mij werd opgelegd voor de selectie.
“Mijn keuze was om met Jessica Ginier te gaan, die iedereen kent. Ik weet zeker dat we een keer een ander resultaat hadden gehad.
Ik respecteerde zijn beslissing 100%, zijn gezinsleven en zijn behoefte om 100% klaar te zijn om terug te keren naar het Franse team.
En de toekomst bewijst haar gelijk, want ze maakt een spectaculaire comeback. Ze wint de premier FFT Padel Tour van het seizoen. En ik herinner me dat ze samen met Lucile Pothier een setje van Alix en Léa had meegenomen tijdens de laatste Franse Kampioenschappen.
“Tijdens dit WK ontbrak het ons zeker aan succes. Zo is het. Wat uiteraard niet controleerbaar is, is de volgorde van de wedstrijden. De plaatsing van paren kan een ontmoeting veranderen. En dat is wat er gebeurde.
Als Alix en Charlotte in wedstrijd 2 tegen Zweden of tegen België hadden gespeeld, zouden we hier nu niet discussiëren...
Maar als de Belgische coach andere keuzes had gemaakt, waren we weer op hetzelfde podium beland.
We kunnen hier duidelijk zien dat we helaas voor Frankrijk geen succes hebben gehad. Soms zijn we in het verleden gelukkig geweest, zoals ik in onze vorige kampioenschappen heb uitgelegd. Deze keer niet."
"De as van evolutie is volgens mij, gezien het niveau dat steeds krapper wordt, om onze beste spelers aan de linkerkant te laten spelen, zelfs als ze in de loop van het jaar aan de rechterkant spelen.
Ik denk aan Alix die, na deze World Cups en deze teleurstelling, vandaag meer open staat om naar links te gaan, in het belang van het team. Dat geldt overigens ook voor Léa.
Alix is klaar om aan de linkerkant te vechten. We hebben dit samen besproken en ik geloof dat het een van de assen van evolutie is volgens de geselecteerde spelers van rechts en van links en natuurlijk de complementariteit op het terrein.
Léa speelt dit jaar ook links met Carolina Orsi, een linkshandige Italiaan, die ons team op ideeën kan brengen.
“Bedankt voor de vraag over mijn verschillende hoeden en de mogelijke belangenverstrengeling Padel Open en C+ commentator]. Het is een heel interessant onderwerp en ik ga het zonder taal beantwoorden.
Ten eerste in de branche padel in Frankrijk, zoals het nu is, daag ik je uit om een aanvoerder te vinden die geen directe link heeft met de spelers.
Le padel is niet voldoende ontwikkeld voor de FFT om voor het jaar een kapitein aan te wijzen zonder dat deze een bijbaantje heeft.
Ik heb een contractuele missie van 30 dagen voor mijn rol als aanvoerder, d.w.z. vier P2000's, de Franse kampioenschappen, een of twee trainingen met de meisjes, een paar toernooien om toezicht te houden en de tien dagen internationale competitie, wat moet ik doen tijdens de andere 335 dagen van het jaar?”
"Toegegeven, ik doe iets anders dan padel. Wat zullen we zeggen? de kapitein is niet in de padel, hij weet niets, hij kan geen team van Frankrijk leiden...
De aanvoerder in Frankrijk is tot op heden een coach van spelers zoals Pablo Ayma, die het hele jaar door enkele spelers van zijn team traint. En het minste wat we kunnen zeggen is dat zijn werk goed werkte, toch? Ik herinner je eraan dat hij bekritiseerd was omdat sommigen dachten dat hij zijn spelers zou bevoordelen... het is niet goed kennen van de jongen!
Een aanvoerder kan de directeur zijn van een club, die noodzakelijkerwijs een band heeft met de spelers, al was het maar om de club te vertegenwoordigen in de Franse teamkampioenschappen.
Als hij commercieel is voor een racketmerk, zal hij noodzakelijkerwijs vrouwelijke spelers in zijn team van ambassadeurs hebben...
Waar ik vandaan kom: de FFT kan niet het hele jaar door een coach toewijzen, de wereld rondreizen zoals Grosjean of Benneteau dat doen in tennis... we zijn nog niet in dat stadium. Het is dus noodzakelijk om bij te werken… De dag dat dit mogelijk zal zijn, dan betekent dat dat de padel is essentieel geworden in Frankrijk met grote middelen achter zich.”
"Ik geloof dat de vraag die gesteld moet worden is: ben ik legitiem in de rol van aanvoerder van het Franse team? de FFT denkt van wel. Ik was zeven keer kampioen van Frankrijk, ik speelde 12 jaar in het Franse team, ik coachte Laura, Alix en anderen. Ik woon al zeven jaar in Spanje nadat ik de World Padel Tour en door alle spelers te kennen, om nog maar te zwijgen van de coaches met wie ik regelmatig wissel.
Dit parcours geeft me geen immuniteit, het team van Frankrijk is niet van mij en ik ben maar op doorreis, anderen nemen het over en dat is het logische vervolg.
Ondertussen stel ik mijn expertise, mijn kennis ten dienste van het team met een engagement te allen tijde tijdens mijn missie.”
“En tot slot, als ik de steun van de meisjes niet had, zou ik natuurlijk niet meer op post zijn, ze werden ondervraagd, ook zij maakten de balans op van de laatste wereldkampioenschappen maar ook van eerdere wedstrijden...
Ik spreek ze regelmatig en ze weten heel goed dat ik zonder hen de missie niet zou kunnen volbrengen, we hebben een gemeenschappelijk doel dus we kunnen net zo goed samenwerken met de mensen die ons op de goede plek lijken te zitten.”
“Om te reageren op bepaalde kritieken met betrekking tot een mogelijk belangenconflict tussen mijn rol als coach van het Franse damesteam en mijn rol als zaakwaarnemer, denk ik dat de zaken heel duidelijk zijn.
Ja, ik begeleid Alix Collombon binnen een structuur die niet 100% van mij is. Maar wie kan zeggen dat de keuze van Alix discutabel is?
Bovendien hebben we geen andere spelers in de structuur geïntegreerd, juist om niet in het belangenconflict te vervallen.
Tot slot is de FFT zeer op de hoogte van de situatie.”
“Zoals velen heb ik een contract bij een racketmerk waarvan ik ambassadeur ben. Maar waar zit het probleem? Ik denk niet dat ik een speler met een Slazenger-contract heb zien spelen voor het Franse team.
En zelfs als dat op een dag het geval zou zijn, denk je dan dat ik een speler zou kiezen omdat ik hetzelfde merk vertegenwoordig? Zelfs in het voetbal, bij Nike, bestaat het niet.
“Dankzij de mens Padel Open, de eerste Open van de World Padel Tour die plaatsvond in Frankrijk, Fiona Ligi, Laura Clergue, Lucile Pothier, Jessica Ginier, Charlotte Soubrié en Elodie Invernon konden profiteren van een wildcard en een internationale ervaring beleven op het beste circuit ter wereld... waar het bijna onmogelijk om deel te nemen aan de kwalificatie wegens gebrek aan punten om in te leveren.
Laat me worden beoordeeld op mijn werk met meisjes, ja!
Mijn werkzaamheden buiten het vakgebied die verband houden met de padel lijkt mij een vereiste als je de ambitie hebt om aanvoerder van een nationaal team te worden en eerder een goede zaak om dichter bij het topniveau te leven.
“Ik was perfect op de hoogte van de evolutie van de padel vrouwelijk. Ik had de meiden gewaarschuwd, gesteund door Alix en Léa die ook weten dat veel landen goed en snel werken.
Ik zeg het nogmaals, Italië is erg sterk met acht spelers in de top 100 van de wereld. Portugal was bij eerdere wedstrijden niet aanwezig. En in Zweden en België, het werk en de explosie van padel in deze landen nieuwe wapens aanbieden aan hun teams.
Dit geldt heel erg voor vrouwen, maar ook voor mannen. Vraag de jongens hoe ze België en Zweden vandaag beoordelen. Vandaag zijn het directe en zeer serieuze concurrenten!
De Italianen rekenen op een basis van oud-tennissers die al drie jaar in het profcircuit zitten, de Belgen hebben ook meiden uit het toptennis geïntegreerd.
Het is aan ons om dingen op zijn plaats te zetten zodat ook wij kunnen evolueren, nieuwe talenten naar boven kunnen halen en ervoor kunnen zorgen dat meisjes willen trainen, of ze nu van tennis komen of niet.
“Deze P2000 is goed: een geweldig spelniveau in de afwezigheid van Alix en Léa en de bevestiging dat er nieuwe spelers op het nationale toneel arriveren met een sterk verlangen om de linies te verleggen!
Het is erg vroeg om over selectie te praten, het was pas het eerste toernooi en het seizoen is lang, maar deze competitie zal een drijvende kracht zijn voor de meisjes en zal hen er natuurlijk toe aanzetten om beter te spelen, meer te trainen, naar internationale toernooien te gaan, op het risico om niet op de wagen van Frankrijk te stappen.”
“Het is naar mijn mening het begin van een nieuw tijdperk, zoals voor de jongens 5 of 6 jaar geleden.
Meisjes gaan de uitdaging aan om in Spanje te komen trainen en zo vooruitgang te boeken. We zagen het resultaat bij de jongens met dit team dat zes jaar lang evolueerde om tot deze 3 te komene wereldplaats, de heilige graal in Dubai.
Onder de meisjes, toen Alix arriveerde, was er Laura, Léa volgde maar Laura stopte daarna en gedurende 2 of 3 jaar was niemand echt begonnen.
Camille, Carla, Elodie, Wendy wonen in Barcelona en trainen hard. Ik ga ze regelmatig bekijken. Fiona doet internationale toernooien. Laura kwam trainen in Madrid. Marie-Amélie en Laura Buteau lopen stage, net als Mélissa en Amélie...
Ik kan alleen maar blij zijn met deze dynamiek en ik geef toe dat het een sleutelelement was in mijn reflectie en de ontwikkeling van het project dat werd gepresenteerd aan Arnaud en Éric, met wie we van gedachten wisselden.
“Carla Touly heeft velen verrast. Ik niet, want ik train af en toe met haar in Barcelona.
Serieuzer, ze heeft geweldige kwaliteiten om heel goed in te spelen padel.
Een achtergrond als proftennisser, een zeer veilige techniek, fysiek zeer sterk en een zeer goede mentaliteit! Ze moet nu wat "eten". padel om het spel te begrijpen, om tactische noties te integreren... ze speelt pas zes maanden en ze laat al hele goede dingen zien.”
“Carla, speelster van rechts, wordt in verband gebracht met Charlotte Soubrié, die daardoor na een jaar rechts weer terugkeert naar links.
Merk op dat ik hem in het Franse team altijd aan de linkerkant liet spelen, wat me wat kritiek opleverde. Charlotte is een linkszijdige speelster die zeker niet op alle punten par 3's maakt maar die een voorwaarts spel heeft en daardoor meer overeenkomt met een linkszijdige speelster.
Camille Sirex zet veel inzet en intensiteit in, ze komt ook uit tennis en traint hard, Marie Lefevre en Mélanie Ros, finalisten, blijven vooruitgang boeken in hun hoek: stilletjes zijn ze er altijd en irriteren ze alle spelers, ze zijn erg complementair en speel een padel verwarrend, heel interessant.”
“Hoe niet te praten over Louise Bahurel, geassocieerd met Alison Carré, die ik graag wat meer zie investeren.
Louise maakt zeer goede matches, heeft een zeldzame grinta en een achtergrond padel superinteressant. Twee keer Amélie en Mélissa verslaan betekent iets!”
“Laten we niet te snel met haar gaan, laten we haar de tijd geven om vooruit te komen en vooral dat ze zoveel mogelijk plezier beleeft aan het spelen.
Ze weet het, ik volg haar op de voet en maak af en toe een praatje met haar, net als met Alexia Dechaume Balleret die haar goed kent.
De aanvoerder die ik ben kan alleen maar blij zijn met de opkomst van nieuwe spelers en paren.
Het is nog maar het begin van het seizoen, er zullen veel deadlines zijn, er zullen geweldige gevechten zijn en dat is goed voor de show en ons nationale team.
Ik was verheugd om te zien dat zoveel mensen in Bordeaux naar de wedstrijden kwamen kijken als het koud was, de padel wordt steeds meer gevolgd en het is goed voor onze discipline.”