Volgens Gilles Vieille Marchiset (hoogleraar aan de universiteiten in Straatsburg) is de democratisering van tennis relatief, omdat tegenwoordig de tennisscholen het merendeel van de leden vertegenwoordigen met de meer favoriete sociale profielen. Ondanks acties zoals de oprichting van de vereniging "Fête le mur" in 1996 (ontworpen om tennis te ontwikkelen voor jongeren uit buurten en populaire achtergronden) door Yannick Noah, lijkt het proces van sociaal protectionisme in clubs door te gaan van tennis.

Tegenwoordig wordt sport gepresenteerd als een vector van sociale integratie, dus tennis is een middel om jongeren uit achtergestelde buurten en de arbeidersklasse in staat te stellen te integreren met jongeren met verschillende sociale achtergronden. Yannick Noah richtte deze associatie op om de "muren" te doorbreken die jongeren scheiden van verschillende sociale achtergronden.

Helaas blijft de link met de tennisclubs moeilijk te organiseren. Bovendien zijn er nog veel obstakels voor de integratie van kansarme jongeren in tennisscholen. Voor deze jongeren wordt tennis vertegenwoordigd door het algemene idee dat het een elitaire sport is en voor degenen die op tennisscholen beoefenen, is het moeilijk om nieuwkomers te zien komen met verschillende normen en waarden. Ze zien deze ervaring als een boze blik. De enige mogelijke oplossing is dat al deze jonge mensen samenkomen rond hun gemeenschappelijke passie, namelijk tennis, maar daarvoor zouden ze hun vooroordelen moeten laten varen. Om dit te bereiken, zijn nieuwe medewerkers nodig die kunnen bemiddelen tussen deze twee werelden. Maar op dit moment is er nog nooit zoiets in tennis gezet.

Tegenwoordig is de sociale omgeving minder belangrijk dan voorheen omdat veel sportpraktijken zoals tennis zich hebben verspreid en openstaan ​​voor sociale klassen die voorheen waren uitgesloten.

Deze democratisering is echter relatief, de sociale profielen in de tennisclubs bewijzen het. Bovendien is er in clubsport nog steeds een aanzienlijke kloof tussen vrouwen met een verschillende sociale status.

Nicolas Zebbar

Afgestudeerd aan een Master in sportmanagement en gepassioneerd door tennis, deed ik een onderzoek naar de ontwikkeling van vrouwentennis. Ik beoefen deze sport al twintig jaar en ben nu manager van mijn club (TC Morlaàs in de Pyrénées-Atlantiques). Ik ben altijd op zoek naar nieuwe ideeën om de oefenomgeving voor leden te verbeteren. Ik ben dan ook verheugd dit werk te kunnen delen.

Over hetzelfde onderwerp