Thomas Mitjana, de voormalige 20e Franse speler, kijkt terug op zijn huidige situatie, gekenmerkt door belangrijke persoonlijke en professionele veranderingen. Van zijn overstap naar rechts als speler tot zijn nieuwe uitdagingen in de competitie, Thomas deelt een gedetailleerde beoordeling, zijn indrukken van zijn prestaties en zijn samenwerking met de Spaanse speler. Iker Rodriguez. Ontdek hoe hij deze transitie aanpakt en wat zijn ambities voor de toekomst zijn.

De top 20 links, te ingewikkeld met mijn profiel

Alvast een beetje context: dit jaar bereikte ik de Franse top 20 door aan de linkerkant te spelen Mattheüs Armagnac, en ik heb er ook een goed seizoen mee gehad Nathan Courrin. Aan het eind van het seizoen speelden we tijdens de Franse kampioenschappen een hele spannende wedstrijd tegen Autier-Vincent, die we in twee zwaarbevochten sets verloren. Vervolgens koos Nathan ervoor om met een jongere speler te spelen om competitieve FIP-plannen na te streven, wat volkomen begrijpelijk was. Vanaf dat moment besloot ik naar rechts te gaan, omdat ik het gevoel had dat ik de truc had gedaan door links te spelen.

Door in de top 20 aan de linkerkant, realiseerde ik me dat deze kant een groot vermogen vereist om par 3s van heel ver weg te spelen, wat niet echt mijn profiel was. Mijn grootste kracht is de verdediging, ik was beperkt in het aanvallen op links, terwijl mijn aanvallende vaardigheden veel beter zijn voor een rechtsbuitenspeler. Deze verandering lijkt mij dus logisch.

Mijn zet naar rechts kwam echter zonder onmiddellijke kansen, omdat spelers van mijn niveau of rang niet het risico wilden nemen om met mij te spelen voordat ik mezelf had bewezen. Dus ik trainde alleen en werkte ongeveer 35 tot 40 uur per week. Ondanks dit schema besteed ik er aandacht aan 10 uur per week padel (ongeveer 2 uur per dag), naast elke dag een half uur fitness. In totaal vertegenwoordigt dit 15 uur training per week.

Een hoofddoel: experimenteren aan de rechterkant

Dit jaar heb ik besloten mijn ranking opzij te zetten en met vrienden te spelen, zonder vaste partner, om te oefenen en mijn potentiële gelijk te ontdekken. Ik heb dan ook maar aan twee van de acht grote toernooien (4 P2000 en 4 P1500) op het Franse circuit deelgenomen. Aan de andere kant heb ik deelgenomen aan verschillende P1000's, voor de lol en om verschillende spelcombinaties te testen.

Mijn enige doel voor het seizoen was deelname aan de Franse kampioenschappen. In eerste instantie zou ik ermee spelen Alexis Coulombeau in Bourgondië-Franche-Comté, waar we favoriet waren om de regionale wedstrijden te winnen en ons te kwalificeren voor de nationale kampioenschappen. Maar omdat hij niet beschikbaar was voor de afdelingskwalificaties, konden wij uiteindelijk niet meedoen. Dus als ik de gemiste punten van grote toernooien bij elkaar optel, val ik waarschijnlijk voor het eerst in vier jaar uit de top 50.

Keer terug naar de competitie met een Spaanse speler

Aan het einde van het seizoen, omdat ik me op mijn gemak voelde als rechtse speler, besloot ik samen te werken met een Spaanse speler. Iker Rodriguez, die deelneemt aan tagteam-wedstrijden met Padel Touch. Hij is een van de beste spelers in Andalusië, maar kan het zich financieel niet veroorloven om in het zeer competitieve FIP-circuit te spelen. Dit bood mij de kans om terug te keren naar serieuze competitie, met een eerste succesvolle test tijdens een P1000 waar we onze ronde van XNUMX wedstrijd wonnen tegen solide spelers als Lilian Foure et Olivier Guy de Chamisso, in twee strakke sets.

Vooral de finale van dit toernooi was opmerkelijk, omdat we het moesten opnemen tegen Charles Gortzounian en Mathis Dupont, twee spelers die een opmerkelijke prestatie leverden. Mathis maakte vooral indruk op mij met zijn verdediging en zijn beheersing van het spel. Charles, die ik nauwlettend observeer, blijft vooruitgang boeken en laat een niveau zien dat heel dicht bij de Franse top 20 ligt.

Dit jaar werd voor mij gekenmerkt door grote veranderingen: mariage, de aanstaande komst van mijn eerste kind, en het nemen van verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van padel bij de piramides. Dit verklaart ook waarom ik de concurrentie een beetje opzij heb gezet, maar ik voel me klaar voor een solide comeback.

betreffende Iker Rodriguezis het belangrijk om te specificeren dat het Andalusische circuit deelnamebeperkingen oplegt aan de beste spelers, wat de mogelijkheden voor reguliere competitie beperkt. Dit is de reden waarom hij niet op de FIP speelt en zichzelf wil laten zien in Frankrijk, waar competitiemogelijkheden vaker voorkomen.

Franck Binisti

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.