Padel, een zich snel uitbreidende discipline, wordt altijd gespeeld op overdekte banen synthetisch tapijt, meestal blauw. Maar geconfronteerd met de evolutie van de sport en innovaties van elders, rijst de vraag: waarom organiseren we geen toernooien? klei ? Dit iconische tennisoppervlak kan zowel spelers als toeschouwers een unieke ervaring bieden. Het ontcijferen van de voordelen, uitdagingen en vooruitzichten van een dergelijke transformatie.
Een inspirerend voorbeeld: Argentinië Padel Tour
DestijdsArgentinië Padel Tour, onder leiding van de omstreden Lisandro Borges, werd een centrale gravelbaan aangelegd. Dit gedurfde project trok gerenommeerde professionele spelers aan, zoals Leo Augsburg et Ignatius Sager, finalist van de FIP Finale Grote Bourg In Frankrijk. De visuele en technische impact van dit initiatief liet een blijvende indruk achter. Spelers hebben het gevoel teruggevonden dat ze verloren hadden sinds de zandvelden, die wederom glad waren, plaats maakten voor moderne synthetische oppervlakken.
Op gravel worden rally's strategischer, rebounds onvoorspelbaarder en wedstrijden spectaculairder. Maar het meest opvallende aspect blijft het visuele effect: de spelers, vaak op de grond tijdens slides, eindigen onder het oranje stof en de ballen krijgen een geeloranje tint waar tennisfans van genieten. Een totale onderdompeling in de wereld van klei, die een nostalgisch publiek zou kunnen aanspreken en de horizon van padel zou kunnen verbreden.


De voordelen van klei voor padel
- Een nieuwe technische uitdaging : Clay vertraagt rally's en moedigt meer gevarieerde speelstijlen aan. Dit zou de show kunnen verrijken en strategische vaardigheden onder de aandacht brengen.
- Een verfrissend visueel beeld : De oranje kleur van het oppervlak zou een nieuwe visuele identiteit aan toernooien geven, vooral in de zomer, en zou zich onderscheiden van traditionele banen.
- Een knipoog naar de geschiedenis : Padel, vaak vergeleken met tennis, zou de band met deze sport kunnen versterken door een van de meest iconische oppervlakken te adopteren.
- Een kans voor differentiatie : Het aanbieden van wedstrijden op gravel zou voor bepaalde toernooien een unieke manier zijn om zich te onderscheiden en zo sponsors en een publiek aan te trekken dat nieuwsgierig is naar een nieuwe ervaring.
De uitdagingen van een transitie naar klei
Deze transitie zou echter niet zonder problemen verlopen. Voor het aanleggen van onverharde wegen is een geschikte infrastructuur nodig, die vaak duur is. In tegenstelling tot kunstgrasvelden, die vrijwel overal kunnen worden aangelegd, hebben kleioppervlakken voortdurend onderhoud nodig om de kwaliteit ervan te garanderen. Dit zou voor de organisatoren een logistieke beperking kunnen betekenen.
Bovendien rijst de kwestie van de compatibiliteit van apparatuur. Schoeisel moet bijvoorbeeld specifiek worden aangepast om gevaarlijk uitglijden te voorkomen. Ook kogels zouden op een dergelijk oppervlak sneller kunnen verslijten, waardoor een herziening van de huidige normen noodzakelijk is.
Een perspectief dat gedragen wordt door de spelers
Sommige professionele spelers, zoals Paquito Navarro, hebben al interesse getoond in het diversifiëren van de padeloppervlakken. Volgens hem zou deze ontwikkeling een logische stap zijn in de progressie van de sport. “Le padel moet zich openstellen voor nieuwe ervaringen”.
De Parijse majoor, een ideale kandidaat?
Le Parijs majoor, dat elk jaar in de Franse hoofdstad wordt georganiseerd, zou een perfecte proeftuin voor dit concept kunnen zijn. Momenteel gespeeld op synthetisch tapijt, rust het al op een kleibasis. Het transformeren van deze ondergrond in een 100% gravelbaan zou dit toernooi positioneren als een wereldreferentie op het gebied van innovatie in padel.

Franck Binisti ontdekte padel bij de Club des Pyramides in 2009 in de regio Parijs. Sindsdien maakt padel deel uit van zijn leven. Je ziet hem vaak door Frankrijk toeren om verslag te doen van grote Franse padelevenementen.