Vincent Dolé: “Ik kwam net uit de Franse kampioenschappen boven de 45: het was liefde op het eerste gezicht”

Vincent DolÃ © is een van de bekendste scheidsrechters in Frankrijk, in de hoogste categorieën toernooien op het Franse circuit. Als eerste aanwezig in de Elzas zien we hem steeds vaker zijn regio verlaten om verslag te doen van andere evenementen, zoals bijvoorbeeld de P1500 in Jarville.

Sinds kort heeft hij er ook voor gezorgd Franse kampioenschappen ouder dan 45 jaar naar Esprit Padel Lyon. We gingen met hem mee op zijn reis als scheidsrechter!

Zijn debuut in padel

Ik ontdekte padel in 2012 toen ik in Midden-Italië werkte (richting San Benedetto del Tronto voor puristen), was dat zo Een echte bliksemschicht in een tijd dat ik niet meer zo gemotiveerd was door tennis.

Daarna was het een korte doortocht door de woestijn voordat ik merkte dat ik een P1000 van de legendarische scheidsrechter was My Babolat Padel Touren in 2018, met de niet minder legendarische Alexis Salles et Laurent Imbert, die mij echt kennis liet maken met de wereld van padel in Frankrijk. Ik had het genoegen hen onlangs opnieuw te ontmoeten als commentator op Padel Mag' en deelnemer aan het Franse kampioenschap ouder dan 45 jaar.

Vanaf dat moment begon ik hard te spelen, totdat ik wachtte de top 500 Fransen in 2021en scheidsrechter (tot 7 toernooien per maand).

Zijn mening over de regels bij padel

Ik moet zeggen dat de padel sinds 2018 echt “gemuteerd' en groeit op regelgevingsniveau. De sport heeft zich aangepast aan de komst van tennissers – Ik ben er één – in het ‘circuit’ die veel veeleisender zijn wat betreft een raamwerk voor wedstrijden.

Persoonlijk zijn er altijd regels waar ik het niet mee eens ben als ze uitkomen, maar na verloop van tijd leer ik ze waarderen. Bijvoorbeeld, de "liberalisering” van de P500, Ik was duidelijk geen fan. Zes maanden later zeg ik bravo !

Omgekeerd, de regulering van rusttijden ben ik geen fan van. Er moet zeker een waarborg zijn, maar ik denk dat een tussenpersoon mogelijk is: uit ervaring weet ik dat teams na een eerste wedstrijd vaak minder hersteltijd nodig hebben dan bijvoorbeeld na de tweede wedstrijd.

Ik ben net zo blij als François-Xavier Conninck trad in juni in dienst bij de FFT als verantwoordelijke voor de competitie en het klassement. Ik ben er zeker van dat we daartoe in staat zullen zijn ga op bepaalde punten sneller.

De evolutie van de reglementen en de spelers

Er heeft een echte verandering plaatsgevonden in de categorieën en vooral met de integratie van tennisspelers, zoals ik al heb gezegd. Spelers zijn meer geïnteresseerd in het afwikkelingspunt, afhankelijk van het aantal punten dat ze zullen behalen.

Maar ze zijn zich vaak meer bewust van de schikkingspunten die hen ten goede komen dan van de punten die hen niet zouden helpen.

Met het verkrijgen van JAP3 zie ik ook dat onze alle beste spelers zorgen voor hun wedstrijdvoorbereiding : voeding, warming-up voor de wedstrijd, stretching, etc. Ze hebben bij de JAP een eis op de P2000 en de P1500 die aansluit bij wat ze zichzelf opleggen: wij, de scheidsrechters, moeten onze vaardigheden verbeteren. Maar dit vereist een eerlijk rendement op de dingen, vooral op het gebied van de uitgaven.

Een verschil tussen mannen en vrouwen

Ik zie er een die duidelijk voorkomt in Franse toernooien op hoog niveau: vrouwen spelen alle rankingwedstrijden in P2000 of P1500 omdat ze het leuk vinden om tegen elkaar te strijden. Mannen zijn meer bezig met het berekenen van punten en worden gemakkelijker verleid door een WO dan door het winnen van een trein- of vliegticket.

Ik bespreek het onderwerp regelmatig met de FFT. Er bestaat geen wonderoplossing. Maar er zijn echte bronnen van reflectie : moeten we de wo sanctioneren; met minder punten? Zijn de P2000/P1500 de toegang tot het FIP-circuit, waar rangschikkingsmatches niet bestaan? Moeten we de ranglijst generaliseren naar hoog (zoals bij de Franse kampioenschappen) of de ranglijst laag houden?

Dat weet ik wel veel clubs werken eraan om ervoor te zorgen dat de damestoernooien voller en talrijker worden. We zien in Straatsburg nog steeds P25 Women met 24 teams, terwijl de P500 moeite heeft om 8 teams aan te trekken. Het is echter hetzelfde voor mannen, waarbij de P500 wordt geannuleerd vanwege een gebrek aan deelnemers.

Het verschil tussen toernooicategorieën

Ik heb de toernooien van P25 tot P500 een beetje verlaten. Maar ik heb regelmatig contact met de Liga-scheidsrechters om hen te helpen toernooien in de beste omstandigheden te garanderen.

Zonder ironie, ook al hebben we meer druk, investeringen en concentratie op de Franse kampioenschappen, zodra ik wordt gevraagd om een toernooi in de categorie P25/P100/P250 te helpen/beheren, Ik ben er op dezelfde manier bij betrokken.

Het grootste verschil zit momenteel bij grote toernooien: gezien het aantal banen moeten we als scheidsrechters toezicht houden. Menselijk management is een aspect dat ik waardeer omdat het mij in staat stelt deze ervaring te delen als een partner in padel. Dit geldt ook voor mijn functie waarbij ik leiding geef aan een team.

Zijn er anekdotes?

Ik geef toe dat ik het geluk had om aan argumenten te ontsnappen. Ook al is het in één keer Ik heb goede gesprekken gehad met spelers met betrekking tot onduidelijke afwikkelingspunten.

Als JA hebben wij vaak specifieke verzoeken om op een bepaald veld te spelen, of een speelschema te verplaatsen.

Voor de meest exotische verzoeken in het veld, Ik ben al gevraagd om wedstrijden te vervroegen omdat een speler het risico liep te moeten vertrekken vanwege de geboorte van zijn vrouw of omdat een van de favoriete voetbalteams van de spelers een wedstrijd had.

Tijdens een toernooi had ik een speler die me vrijdag een keer belde, terug in het hotel, om te vragen of ik zijn padelschoenen niet bij de club had gevonden... Inderdaad, ze zijn voor mij afgezet. Zaterdagavond nog een telefoontje van dezelfde speler met de vraag of ik zijn jasje nog niet had gevonden... Gelukkig voor hem was de jas ook teruggebracht. Zondagavond kreeg ik een nieuw telefoontje... De club vertelde mij dat ze een racket hadden gevonden... Ik heb nooit geweten of het van dezelfde speler was !

Buiten het veld, Laatst werd ik zaterdagavond midden in de nacht gevraagd om het nummer van een speler : Ik had de volgende dag meer plezier dan midden in de nacht. Ik moest ook een speler naar huis brengen aan het einde van een spelersavond... maar dat was niet vanwege een blessure.

Zijn record als JA

Sinds 2018 kan ik er trots op zijn dat ik dat heb een paar honderd toernooien onder de klok.

Ik denk dat ik een van de voorlopers was (buiten Occitanie) op het niveau van Padel. Toen ik in de Elzas aankwam, was dat zo 3 toernooien per jaar. Over een jaar, met Alexis (4Padel) En Enzo (P&F), waarmee we een sprong voorwaarts hebben gemaakt 5 toernooien per maand. COVID was een harde klap, maar we konden vooruit.

Met mijn privéleven (ik heb met name een aanzoek gedaan Padel Mag'), ben ik begonnen met trainen voor JAP1 en JAP2 du Grand Est, waardoor ik me kan wijden aan grote toernooien met minder reguliere data. Ik denk dat de Grand Est-competitie tevreden kan zijn om JAP's te hebben die zich houden aan de principes van de concurrentiegids in Frankrijk : het verrast zowel de spelers die ons bezoeken als de “Padel'Pasen”die naar andere regio’s worden geëxporteerd.

Op persoonlijk vlak heb ik door het behalen van de JAP3 een nieuwe horizon kunnen openen: na de P2000 van Straatsburg in november 2023 heb ik in april de P1500 Heren van Jarville geleid en ik kom net uit de kampioenschappen van Frankrijk uit Padel +45 jaar: een echte liefde op het eerste gezicht in een ongelooflijke gezelligheid bij Esprit Padel Lyon.

Ik ben zojuist benoemd tot scheidsrechter voor de Franse kampioenschappen paren senioren in Straatsburg. in september. Omdat ik in november voor de tweede keer vader word, loop ik het risico dat ik aan het einde van het jaar vrij ben (tenzij ik word aangevraagd op de P2000 van Casa Padel in oktober). Maar in 2025 kom ik terug, en in topvorm!

Gwenaelle Souyri

Het was haar broer die haar op een dag vertelde hem te vergezellen op een padelbaan, sindsdien heeft Gwenaëlle de baan nooit meer verlaten. Behalve als het gaat om het gaan kijken naar de uitzending van Padel Magazine, de World Padel Tour… of Premier Padel…of de Franse kampioenschappen. Kortom, ze is een fan van deze sport.