Yanis Muesser: zijn “liefde op het eerste gezicht voor de padel "| Padel Magazine

Yanis Muesser, 24, zorgde afgelopen januari voor een verrassing door het winnen van de Straatsburg P1000 naast zijn Elzasser vriend Simon Wagner. Tegenover hen stond echter een heel solide paar: dat van Yann Auradou en Maxime Forcin.

Vlak voordat hij vertrok om een week te trainen in Barcelona, Yanis, nu de 29e Franse speler en verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de padel aan de Grand Est League in het burgerleven, in vertrouwen genomen Padel Magazine. Deze voormalig tennisser gerangschikt op 0 vertelt ons over zijn liefde op het eerste gezicht voor de padel, zijn plannen voor de toekomst en, waarom niet, zijn droom om samen te werken met de professionele wereld...

Over twee jaar in de top 100

Padel Magazine : Kun je ons vertellen over je begin in de padel ?

Yanis Muesser : Ik ben begonnen padel in september 2019. Ik begon met een vriend, Florian Hue. We werden snel tegengehouden door de Covid. In twee jaar klom ik, ondanks een jaar Covid, in de Franse top 100, dus in het equivalent van een jaar toernooien.

In 2019 en 2020 speelde ik nog steeds tennis en probeerde ik 50% tennis en 50% padel. Maar ik raakte al snel verstrikt in het spel van padel. Na een tijdje werd het moeilijk om die twee met elkaar te verzoenen, dus moest ik een keuze maken.

“In het begin ga je heel snel vooruit”

Padel Magazine : Waarom heb je gekozen voor de padel ?

Yanis Muesser : Ik besefte dat ik in tennis het maximum had bereikt van wat ik kon doen in verhouding tot de investering die van mij was en de training die ik produceerde. Omdat het 0 is, is het heel erg moeilijk om negatief te worden tijdens een verblijf in de Elzas. We zouden dus moeten verhuizen, doordeweeks doen, wat ingewikkeld is als je studeert – ik zat toen in een bachelordiploma...

Het voordeel van padel, is dat de toernooien in het weekend plaatsvinden, dus ik kon studies en verzoenen padel. Ik raakte verstrikt in het spel, ik maakte snel vorderingen, daarom stortte ik me op de padel. En toen had ik een grote verliefdheid op de padel.

En ik geef toe dat ik steeds meer gefrustreerd raakte in tennis. Ik stond er alleen voor, ik had nog niet het gevoel dat ik vooruitging. Ik ging van 0 naar 18 en toen tot 22 gebeurde er niet veel, dus het is duidelijk een beetje frustrerend. En bij padel, er is een heel speelse kant, je bent in paren en je maakt in het begin heel snel vorderingen.

Padel Magazine : Hoe vaak train je?

Yanis Muesser : Ik speel gemiddeld drie keer per week, naast toernooien. Twee keer oefenen door de basket of de diagonaal te doen en ik probeer een spelletje van vier te spelen. Ik doe twee tot drie toernooien per maand. De volgende is de P1000 in Metz, op 29 april, waar ik mee ga spelen Arthur Hugounenq. Simon (Wagner), mijn vaste partner, is momenteel niet beschikbaar. En ik speel graag met linkshandigen…. Met Arthur zijn we een jaar uit elkaar. We hebben elkaar ontmoet tijdens tennistoernooien toen we 11 of 12 jaar oud waren.

Padel Magazine : Kunt u ons vertellen over Simon, uw partner?

Yanis Muesser : Met Simon spelen we nu iets meer dan een jaar samen. We zijn een jaar uit elkaar, het gaat goed tussen ons, we hebben goede resultaten behaald, met name door de P1000 in Straatsburg te winnen. Het was ook een weddenschap om beide te spelen. Toen we samen begonnen te spelen, stond Simon – die ongeveer een jaar na mij begon te spelen – tussen de 150^e en de 200^e plaats en we zijn erin geslaagd om het naar 31 te laten gaan^e plaats in een mum van tijd.

Wat we met Simon hebben afgesproken is om samen naar alle toernooien te gaan. We hebben allebei dezelfde mentaliteit. Als je iets in het paar wilt opbouwen, is het beter om samen na te denken, met een paar dat het goed met elkaar kan vinden op het veld. Hierdoor kunnen verbindingen sneller worden gemaakt. En we hebben het geluk dat we allebei uit Straatsburg komen, hierdoor kunnen we samen trainen.

Maar we weten ook dat een team van padel het is net een stel... We hebben altijd tegen elkaar gezegd dat als bijvoorbeeld een top 10 of top 15 aanbiedt om te spelen, je niet kunt weigeren. Je hoeft niet gesloten te zijn. Als het ons in staat stelt vooruitgang te boeken, zullen we de kans grijpen. En als een van ons niet beschikbaar of geblesseerd is, is het normaal dat de ander met een ander speelt. Dit gebeurt er eind april in Metz: Simon speelt de tennisteamwedstrijden met zijn club, ik heb deze verplichting niet dus speel ik met Arthur in Metz.

“Tennis en padel zijn twee totaal verschillende sporten”

Padel Magazine : Speel je nog tennis?

Yanis Muesser : Eerlijk gezegd heb ik sinds afgelopen juli niet meer gespeeld. Ik ga nog wel een of twee teammatchen maken met mijn club, want dat vind ik leuk. Ik hou van klei, het is mijn favoriete ondergrond. Toen ik nog tenniste en ik begon padel, hierdoor kon ik veel vooruitgang boeken op het gebied van volleys en overgangsfasen. Als ik bij tennis een forehand sla en naar het net ga, voel ik me zelfverzekerder. Het brengt wat automatismen met zich mee, maar desondanks zijn het twee totaal verschillende sporten en als je zowel op een vrij hoge intensiteit als op een hoog niveau gaat oefenen, is het helemaal niet meer compatibel, de een schaadt de ander. Het dwingt je dus om te kiezen tussen de twee praktijken.

Ramen en defensie: "we lopen achter in Frankrijk"

Padel Magazine : Wat zijn je sterke punten in het spel? En wat zou je willen verbeteren?

Yanis Muesser : Zoals elke Fransman die uit het tennis komt, is mijn zwakte de ramen en de verdediging. In Frankrijk lopen we duidelijk achter op Spanje. Het blijft waar, ook al werk ik eraan en heb ik echt goede vooruitgang geboekt op dit gebied. Ik zit veel comfortabeler dan voorheen, ik voel me goed als ik de ballen laat passeren. Toen ik begon, kreeg ik de bal niet eens terug langs het glas. Nu kan ik draaien, ballen verdedigen met het glas, het als vriend gebruiken terwijl het voorheen een vijand was.

Ook tactisch moet ik verbeteren als ik onderaan sta. Positioneren als je onderaan staat is iets waar we aan moeten werken, Simon en ik. Weten welke bal je moet verplaatsen om het net te heroveren, weten wanneer je moet lobpen, enz.

We zitten in een fase waarin we allebei goede vorderingen hebben gemaakt in de verdediging, maar ineens hebben we de indruk dat we de aanvallende kant een beetje kwijt zijn. Dit is de fase waarin je een flinke achterstand hebt omdat je weet dat je meerdere keren kunt terugleggen maar als je een wat makkelijke bal hebt, ga je misschien wat minder zetten dan vroeger, toen we wat meer bijten.

Omgekeerd is de smash mijn sterke punt, vooral de straight flat smash, die ik echt goed voel. Ik heb een goede explosiviteit waardoor ik tegenstanders vaak te snel af ben. Dan denk ik dat ik goede kwaliteiten heb in het volley-volleyspel.

Ik vertraag het spel veel meer dan voorheen, vooral na de windows. Live heb ik er nog steeds een beetje moeite mee. Het is een van de dingen waar ik aan werk. Weet hoe je dit kleine spel beter kunt beheren, weet hoe je moet vertragen wanneer dat nodig is, versnellen. Het idee is niet om constant "boem - boem - boem" te gaan.

Stage in Spanje: 'Als je alles tegelijk verandert, weet je niet meer hoe je moet spelen'

Padel Magazine : Trainen in Spanje, hoort dat bij je plannen?

Yanis Muesser : Nou, ik ga er morgen heen [het interview is gedaan op 2 april, noot van de redactie], bijna een week trainen in Barcelona in de academie waar Seurin, Guichard, Vives trainen... We hadden het al gedaan in december en we hebben er echt van genoten Het. Als je in Spanje gaat trainen, ben je niet iemand anders, maar het stelt je in staat om veel kleine "tips" en advies te krijgen die je kunt toepassen om vooruitgang te boeken wanneer je terugkeert om in Frankrijk te trainen. Omdat je niet alles tegelijk kunt doen. Het grote pluspunt is dat ze je zien spelen en binnen 5 of 10 minuten kunnen zeggen "je zult dit, dit en dit moeten corrigeren". Maar je kunt niet alles tegelijk doen: als je alles probeert te veranderen op hetzelfde moment als we op de eerste dag wilden doen, dan weet je niet meer hoe je moet spelen. We waren dom, maar echt dom.

Het idee als je naar Spanje gaat, is om alles op te schrijven en dan kom je terug en werk je aan dat alles in de basket en pas je het toe in je trainingswedstrijden. We zijn van plan om elke drie of vier maanden zo'n weekje te houden: een week waarin je stage en wedstrijden combineert met spelers van jouw niveau.

Padel Magazine : Professioneel, hoe zie je de toekomst?

Yanis Muesser : Ik ga eerst mijn master 2 afronden op de business school: tot oktober volgend jaar heb ik een werk-studiecontract bij de Grand Est League, als regiomanager van de ontwikkeling van de padel. Dan wil ik graag slagen voor de TFP (Professionele titel) om les te kunnen geven padel. En daarna wacht ik af welke kansen ik krijg bij de League. Ik ga slagen voor mijn trainersdiploma, verder trainen. Maar mijn prioriteit is om me te concentreren op mijn master, om mijn proefschrift te halen. Het is belangrijk voor mij om deze achtergrond te hebben. De rest staat nog niet vast, ik wacht de kansen af die zich aan mij zullen aandienen.

Padel Magazine : En het idee om profspeler te worden?

Yanis Muesser : Nou, ik denk er ook over na, het hoort bij de tracks. Maar er wordt niets gedaan. Het zal vooral van de sponsors afhangen: als sponsors mij betalen en ik deze kans kan betalen, waarom niet… maar voorlopig zijn we er nog helemaal niet. Ik heb sinds januari twee kleding- en uitrustingsponsors, Total Padel et Babolat. Totaal Padel is een bedrijf voor de wederverkoop van apparatuur Padel online, niet ver van Straatsburg, waar ik train. Het is een jong en dynamisch team, dat luistert naar mijn wensen en dat me het hele seizoen zal steunen. Maar wat ik nog mis zijn sponsors die mij kunnen vergezellen om reizen naar toernooien te financieren. Bovendien hebben we dit jaar met Simon gepland om naar een paar FIP-toernooien in het buitenland te gaan: het kost meer dan in Frankrijk blijven. We gaan met name naar België, Spanje en Londen. Maar dat veronderstelt zichzelf te bevrijden omdat het tijdens de week wordt gespeeld.

Jerome Arnoux

Na 40 jaar tennis valt Jérôme in de pot van padel in 2018. Sindsdien denkt hij er elke ochtend aan tijdens het scheren ... maar scheert nooit pala in de hand! Journalist in de Elzas, hij heeft geen andere ambitie dan zijn passie met u te delen, of u nu Frans, Italiaans, Spaans of Engels spreekt.