Brussel Premier Padel P2 – de finale in statistieken

Padel Intelligence verzamelde de gegevens die tijdens de overwinning van Ale Galan en Fede Chingotto in de finale van P2 in Brussel tegen Arturo Coello en Agustin Tapia gisteren.

Ale Galan, MVP van de wedstrijd

In een zeer spannende wedstrijd, waarbij we kunnen zien dat de twee teams slechts twaalf punten scheiden, viel Ale Galan vooral op door zijn aanvallende spel. De Spanjaard heeft een uitstekende verhouding tussen winnende punten (32) en ongedwongen fouten (18), vooral dankzij zijn twintig winnende smashes gedurende de hele wedstrijd.

Als “Galantico” en zijn partner Fede Chingotto een vrijwel identiek aantal ballen speelden (elk 50%), was het de Madrileense die op de belangrijke punten het verschil maakte, met een score van +2,3. De prestaties van Ale Galan zijn vooral opvallend als we zijn prestaties in verschillende aspecten van het spel observeren: zijn grafiek is zeer compleet en ruim boven het gemiddelde. We hadden ongetwijfeld recht op het geweldige Galan in Brussel!

Agustin Tapia heeft het gehaald

Arturo Coello werd in deze wedstrijd het doelwit van zijn twee tegenstanders en speelde de meeste ballen. Ondanks alles gaf de Spanjaard niet op en toonde hij veel regelmaat en consistentie, zo blijkt uit zijn prestatiegrafiek. Hij heeft een vergelijkbare score (+14,1) als die van Galan (+17,1) en veel hoger dan Chingotto (+3,7), wat duidelijk te verklaren is door zijn bommenwerperprofiel als rechtse speler.

De analyse van Coello leidt tot een andere, verschrikkelijkere conclusie: Agustin Tapia sleepte zijn team tijdens deze finale naar beneden. De Mozart van Catamarca was volgens de statistieken de slechtste speler in deze finale: een score veel lager dan de anderen (-10,6), een negatieve verhouding winnende punten/ongedwongen fouten (22 tegen 24) en een dramatisch record op de belangrijke punten (-4,5). Bovendien is zijn prestatiegrafiek overduidelijk waar, ruim onder het gemiddelde.

Dus ook al kunnen we uiteraard niet zo absoluut zijn als we zeggen dat de Argentijn zijn team de finale ‘kost’, dan lijkt het nog steeds eerlijk om te zeggen dat hij in deze omstreden confrontatie (6/4 – 6/7 – 6/2) was niet op het niveau van de bijeenkomst, wat zeldzaam genoeg is om dit te onderstrepen.

Publie par
Martin Schmuda