Ik besloot verder te gaan dan deze showcase om andere landen en andere sites in hetzelfde geografische gebied te bezoeken en je te vertellen hoe de ontwikkeling van padel vindt plaats in Bolivia en Argentinië.
Welkom bij een soort padel uit een andere wereld.
Le padel werd eind jaren zestig geboren dankzij een Mexicaan genaamd Enrique Corcuera. Hij had een tennisbaan in zijn huis, omgeven door muren. Om de uitwisseling met zijn vrouw te vergemakkelijken, kwam hij op het idee haar te vragen de bal te laten passeren en hem achter de muur te slaan ... padel was geboren !
Een van Enrique's beste vrienden, Alfonso de Hohenlohe, wordt verliefd op deze nieuwe sport en exporteert deze naar Spanje, aan de Costa del Sol. Hij bouwde de eerste twee banen van padel in Marbella, een slaperig stadje in die tijd.
Halverwege de jaren zeventig bracht een Argentijns lid van de Marbella-club de padel in Argentinië en bouwde een club in Mar del Plata (1977): onmiddellijk succes. De sport ontwikkelt zich erg snel in Zuid-Amerika. Tegenwoordig zijn er ongeveer 5 miljoen incidentele of ontslagen beoefenaars.
Le padel is een sport in volle expansie, over de hele wereld… zelfs het Aziatische continent begint in deze sport geïnteresseerd te raken.
In Frankrijk wordt het aantal beoefenaars vandaag geschat op meer dan 50; meer dan 000 bestaande velden voor 500 particuliere en gemeentelijke clubs samen.
Een grote primeur voor mij: elke keer dat ik met de lokale bevolking sprak, en erover sprak padel, niemand maakte me het gebaar van het bord en de riem! Vamos! Ik heb mijn paradijs gevonden, zeg ik tegen mezelf. Het is waar dat Argentinië het Mekka van is padel… De eerste dagen bleken echter moeilijk te zijn: geen cancha (track) van Padel waar ik ben ! Ik ben niet ontmoedigd omdat het allemaal prachtige dorpjes zijn, maar wel klein. Ondertussen speel ik de toerist.
Le padel is erg ontwikkeld bij het grote publiek. Iedereen speelt min of meer goed, maar speelt. Sommige delen zijn waanzinnig. Het is mij verschillende keren overkomen om spelers op het veld te zien schreeuwen, net als in Frankrijk soms, velen spelen hun leven in een simpele wedstrijd tussen vrienden!
Clubs Padel in de stad zijn ze allemaal overdekt, nogal verborgen maar ze bestaan overal, rond een gewone voordeur heb je 3, 4 of meer kavels. Het kost tussen 15-20 € voor de huur van het land voor 1u30! Ja, ja, de prijs van een speler in Frankrijk, maar hier zijn de referenties behoorlijk verschillend.
De baan is heel anders dan die ik ken: muren om mee te beginnen. Een ander gaas, overal 4 meter hoogte… en vooral de ondergrond: een soort gymvloer, heel glibberig en heel snel! Een paar minuten later bewees ik mezelf in hun ogen en 2 andere spelers voegen zich bij ons voor een waanzinnig spel. Mijn premier padel in het land van padel : wat een geluk! Dan… en net als in Frankrijk: lokale cerveza en empanadas tot laat in de nacht.
Ik vertrek de volgende dag voor nieuwe avonturen. Sterk Buenos Aires voor andere partijen!
Na het betreden van 2-3 clubs en het bespreken met de managers, realiseer ik me dat het erg ingewikkeld is om te spelen als je niemand kent. Hier bieden de beheerders niet dezelfde diensten aan als in Europa. Als je een spel wilt spelen, moet je bij 2 of 4 komen. Er is geen zoektocht naar een partner, geen echt gevestigde niveaumeter… de gronden zijn sowieso bezet. Ze voelen niet de behoefte om “inspanningen” te leveren om spelletjes te organiseren met af en toe een bezoeker… Ik heb tenslotte heel veel geluk gehad om in Salta te spelen!
Wat Bolivia betreft, voor mij niets te melden. Het is waar dat ik niet in grote steden ben geweest, maar na twee weken in dit prachtige land, met grandioze en onwerkelijke landschappen, doe ik niets. Sommige locals kennen de sport, maar ze zeggen het allemaal: het is thuis niet erg ontwikkeld ... de volgende keer dat ik Chili probeer?
Hasta luego chicos y chicas!
Zie opmerkingen
Hallo Line, heel interessant uw visie over padel hier in Argentinië. Zoals u zegt, hebben de meeste banen hier muren in plaats van glas, dit komt doordat de meeste banen eind jaren '80 en begin jaren '90 werden gebouwd waar glas werd gebruikt voor padel (in die tijd "paddle" genoemd) waren niet erg gebruikelijk, misschien alleen voor professionele of tentoonstellingsvelden. Zelfs dit, er zijn veel glazen banen, maar de meeste hebben een harde ondergrond omdat iedereen hier heeft leren spelen padel met dat oppervlak en het is niet gemakkelijk voor mensen om gewend te raken aan een ander oppervlak. In mijn stad zijn er ongeveer 20 padel clubs, met elk ongeveer 3-6 banen, en er zijn slechts 2 banen met glas en tapijt (ik ben niet zeker van de term "tapijt", ik bedoel de oppervlakte als WPT). Deze 2 banen zijn waarschijnlijk de enige banen buiten in de stad en zijn gebouwd in de afgelopen 3 jaar, de rest is binnen. Outdoorclubs waren de eerste die toen verdwenen padel ging hier eind jaren 90 naar beneden.
In mijn geval speel ik padel twee keer per week, en ik kon nog niet spelen op een tapijtbaan, maar ik wil het testen en ik probeer een wedstrijd te organiseren in een van hen.
Wat betreft wedstrijdorganisatie in clubs, veel clubs hier bellen mensen om wedstrijden voor verschillende niveaus te organiseren, in mijn geval ben ik enkele jaren geleden opnieuw begonnen met spelen met vrienden (ik was eind jaren '90 gestopt met spelen zoals de meeste mensen hier) maar later ging ik naar clubs waar ze wedstrijden voor me organiseren.
Dat is alles, ik wilde je er gewoon meer informatie over geven padel in Argentinië en laat je weten dat ik heel blij ben dat deze sport naast spanje & argenitna ook in andere landen opgroeit.
Heel erg bedankt, Duits, voor je info en heel interessant wat je hebt gezegd ...
In Frankrijk, padel groeit inderdaad veel (zoals in veel europese landen). Hopelijk gaat het door!
Lijn