Le Padel is als tennis, een asymmetrische sport die hoge eisen stelt aan de dominante arm, romp en benen.
De onderste ledematen (benen) zijn erg bezorgd tijdens verdedigingen en bij het nemen van steun. De buste oriënteert de bovenste ledematen (armen) in de ruimte om continuïteit tussen de ledematen te creëren. Het dient dus als aanhechtingspunt. De dominante arm wordt voornamelijk gebruikt tijdens de meest kritieke fase van een slag (voor en nadat de bal het racket raakt).
Er zijn twee grote groepen verwondingen:
Overwerkletsels zijn het resultaat van een groot aantal herhalingen van een technisch gebaar.
De identieke reproductie van dit gebaar veroorzaakt microtrauma aan de gewrichten, musculo-peescomplexen en soms zelfs botten.
Progressieve installatie, deze pijnen veroorzaken niet de onmiddellijke stopzetting van de sportbeoefening.
Dit ongemak, dat vaak wordt verwaarloosd, zal geleidelijk toenemen, waardoor het tempo en de kwaliteit van de training veranderen. Zonder de juiste zorg kan het zich dan in het dagelijks leven nestelen.
Ongeacht de structuur die wordt beïnvloed, preventie en beheersing van de trainingsbelasting zijn de oplossingen om te voorkomen dat de beoefening ervan wordt gestopt padel.
Traumatische laesies, in tegenstelling tot overmatig laesies, komen plotseling.
Of het nu in direct contact met het glas of zijn partner is, bij het ontvangen van een sprong of tijdens een verandering van richting, veroorzaakt het trauma meestal een onmiddellijke stop van de sport.
Deze traumatische laesies beïnvloeden in de meeste gevallen een spier (spierlaesie), een ligament (verstuiking of breuk) of een gewricht (dislocatie).
Naast moeilijk te voorziene contacten verschijnen traumatische laesies meestal aan het begin van de oefening of in een toestand van gevorderde vermoeidheid.
Het lijkt dus essentieel om vóór elke training een goede warming-up (goed warming-up) te oefenen. Om zijn lichaam voor te bereiden op de inspanning en zijn waakzaamheid te verhogen.
Spelplanning is ook belangrijk. Het moet logisch en evolutionair zijn. Om een stress te voorkomen, verhoog je in zeer korte tijd te intens. Dit management is ook bedoeld om niet in een toestand van geavanceerde vermoeidheid te geraken die een afname van de waakzaamheiddrempel van het lichaam kan veroorzaken.
Het percentage wondlocatie varieert volgens verschillende parameters.
Deze parameters zijn leeftijd, geslacht, speelniveau.
Een speler met een ruwe techniek komt belangrijker zijn lichaam te beperken. En de herhaling van een zeer beperkend gebaar veroorzaakt waarschijnlijk burn-out laesies.
Hoe hoger het spelniveau, hoe groter de fysieke inzet. Dit is de reden waarom hoe hoger het niveau, hoe meer traumatisch letsel aanwezig is.
Hoe ouder de leeftijd, hoe minder het lichaam bestand is tegen beperkingen. Hoe ouder de speler, hoe meer overbelastingsblessures er zijn.
De verwonding is echter een zeldzame gebeurtenis. Dus concentreer je er niet op.
Maar het is belangrijk om: