Marie Rondot: “Win dit jaar een P1000 met Steffi”

Marie Rondot blikt terug op haar deelname met haar partner Steffi Merah aan de P1500 in Bordeaux en de FIP Rise Gothenburg II. Ontdek ook de ambities van deze twee jonge mensen die ervan dromen een P1000 te winnen in Frankrijk.

Moeite met het beheren van belangrijke punten

Tijdens de Bordeaux P1500Ik denk dat wat we misten het beheer van belangrijke punten was, omdat we in games de neiging hebben om systematisch op 30-0, 40-30 of 40-15 te staan. Ik merk dat we ons goed kunnen concentreren op de eerste punten, maar als we op een belangrijk punt zijn aangekomen, denk ik dat we geen rekening houden met het feit dat het moeilijker is om te managen voor degenen die wedstrijden afmaken, alleen voor degenen die verliezen Wat dit aspect betreft, is het waar dat onze tegenstanders Melanie Ros et Marie malo hadden zeer eenvoudige spelpatronen en waren erop gericht geen fouten te maken. We hebben de neiging de concentratie een beetje te verliezen en niet rigoureus genoeg te zijn.

Geconfronteerd met deze meiden, die al heel lang spelen en meer ervaring hebben dan wij, merk ik dat we op de belangrijke punten niet noodzakelijkerwijs de kansen hebben gegrepen, aangezien we in de derde set nog steeds met 3/1 voor stonden, daarna voorsprong 4/3, we hebben twee ballen van 5/3 die we niet finaliseren, en ze komen terug naar 4/4. Dat vind ik echt een schande.

Dan zijn er, in termen van het spel, momenten waarop we dingen te ingewikkeld proberen te maken, vooral als we te snel willen eindigen. Wetende dat dit twee meiden zijn die in staat zijn om de bal veertig keer terug in het veld te zetten... Ze hebben ons niet per se heel veel pijn gedaan, we hebben kunnen verdedigen, aan de andere kant hebben we de neiging om ook dingen te willen doen ingewikkeld, te snel. Dit is iets waar we veel over praten met Steffi.

Le padel, een sport van geduld

Le padel het is een sport van constructie en geduld, en opnieuw eindigen onder de omstandigheden die we daar hadden, is niet per se eenvoudig. Ik denk dat dit een aspect is dat ze onder de knie hebben en in de loop van de tijd kunnen behouden. Het lukt ons wel, maar niet op de lange termijn. Het is nog steeds een beetje met ups en downs: we zijn vandaag niet per se gewend om wedstrijden van 1u30/2u te spelen, waarbij je op elk punt moet weten hoe je de bal vijftien of twintig keer kort terug in de bal moet leggen. Het is een heel goede ervaring om dit te hebben meegemaakt, want beetje bij beetje is dit het niveau dat we willen bereiken en in wedstrijden als deze kunnen we onze vooruitgang zien.

Het lijkt stom, maar er zijn veel momenten waarop we bijvoorbeeld een lob niet zo goed doen, of een korte lob, omdat we in feite niet gefocust zijn op deze bal en we niet per se goed naar de bal hebben gekeken. Het is niet noodzakelijkerwijs onze benen goed te plaatsen of onze armen goed op te heffen om goed te loben. Al deze kleine dingen zijn op dit moment niet noodzakelijkerwijs een automatisme voor ons en elke keer dat we onszelf echt vertellen dat we bij elke bal die we raken zo veel mogelijk geconcentreerd moeten zijn om het best mogelijke schot te maken en dat dat concentratie en nauwkeurigheid vereist bij het spelen van de bal. spel dat enorm is.

Dat is ook de reden waarom, denk ik, dat de wedstrijd ons nogal vermoeid heeft gemaakt, en voor mij zijn er eigenlijk deze twee onderwerpen waarbij we ons realiseren dat dit meisjes zijn die meer ervaring hebben met het beheren van belangrijke punten en dat wij, voor onze deel, moeten echt aan dit management werken. En ten tweede moeten we helder kunnen zijn en de bal desnoods vijftien of twintig keer vasthouden om het punt te winnen. Dan moeten we aan deze mentale kant werken, aan de concentratie, om te voorkomen dat onze consistentie tijdens een wedstrijd zo sterk fluctueert.

Zijn gevoelens over zijn eerste internationale toernooi

Het was echt ongelooflijk! Eerlijk gezegd denk ik dat we veel geluk hadden voor ons eerste toernooi, omdat we in Zweden aankwamen waar de mensen aardig waren. De club was magisch. Ik denk dat ik zelden zo'n club heb gezien. De ervaring, zelfs voordat ik begon met spelen, was werkelijk geweldig.

Met Steffi denk ik dat we twee concurrenten zijn. Maar bovenal zijn wij mensen met een echte sportieve ziel en mentaliteit. Zelfs in Frankrijk en zelfs in de manier waarop we dagelijks opereren, zijn we zeer professionele en zeer rigoureuze mensen. Op alle vlakken zijn we altijd op zoek naar prestaties en deze mentaliteit hebben we ook echt gevonden bij de andere spelers in Zweden. Er waren bijvoorbeeld jongens die hun wedstrijd verloren en die meteen daarna in tweetallen kwamen herwerken wat niet werkte. Dit waren echt dingen die ons choqueerden en we zeiden tegen onszelf dat het heel leuk was om zulke mensen te zien, die een beetje op ons lijken.

En dit zijn dingen die ik niet tegenkom op Franse toernooien waar ik merk dat het helemaal niet dezelfde gemoedstoestand is. En de internationale gemoedstoestand, daar hielden we destijds echt van, we voelden ons echt op onze plek. Aan de ene kant zijn de spelers aardig tegen elkaar en aan de andere kant zijn ze ieder op hun eigen manier gefocust op hun project met als doel prestatie en dat hebben wij enorm gewaardeerd. Ik denk dat we ons echt thuis voelden, op elk niveau.

Dan spelen we op het veld onze eerste kwalificatiewedstrijd tegen een tweetal met links een speler die iets sterker is dan rechts. We wilden echt alles uit de kast halen, want het is niet omdat ze Spaans zijn en omdat ze wereldwijd gerangschikt zijn, dat we onze plek niet hebben. We werken ook dagelijks, dus we gaan gewoon het maximale geven van wat we kunnen en ik denk dat we tot nu toe heel goed hebben gespeeld. Mentaal waren we supersterk, want in de tweede set was het strakker, en de meiden kwamen terug en we probeerden zelf een beetje te begrijpen wat we moesten doen. We waren in een heel goed humeur en de meisjes waren heel schattig, de wedstrijd was echt fair play.

We waren erg blij dat we de wedstrijd hadden gewonnen, het was echt een opluchting op het einde. En de volgende dag stonden we tegenover twee meisjes die ons echt lieten zien dat de padel, het is vooral tactiek. We realiseerden ons dat we op dit moment een beetje een tactische beginneling waren. Het leek alsof het meisje links aan het spelen was terwijl ze liep, maar uiteindelijk heeft ze nooit problemen gehad.

In feite waren ze erg geduldig, maar tegelijkertijd waren ze op het juiste moment agressief als het om hun volleys ging. Voor mij was het een behoorlijk goede les in het spelen padel en tactieken waardoor we konden zien dat we vooruitgang hebben geboekt op deze onderwerpen, het heeft ons over veel dingen verlicht. Ook qua houding, want in de tweede set lieten we wat concentratie en wat teamkracht een beetje los en dat leidde vervolgens tot een vrij lange discussie tussen ons tweeën, wat ons denk ik zal helpen ga vooruit.

Steeds meer internationale toernooien?

We zullen proberen zoveel mogelijk te doen op het gebied van toernooien. We streven er echt naar om steeds meer internationale toernooien te doen, de FIP, en we zouden mogelijk graag wat UPT willen doen. En dan hebben we in Frankrijk dit weekend een P1000 in Angers. Dit jaar willen we graag een P1000 winnen en mogelijk 4e of 5e worden in een P1500 of een P2000, en natuurlijk ook een goed resultaat behalen in het Franse kampioenschap.

Ik weet dat ik een grote nadruk ga leggen op het fysieke, want aangezien ik niet alles kan, is de fysieke voorbereiding voor mij echt een heel belangrijk onderdeel. Ik train met de coach van Martin Di Nenno en Claudia Jensen, hij volgt mij vanuit Spanje en helpt mij ook op tactisch vlak omdat hij een oud-speler is. Ik ga daar echt de nadruk op leggen om fysiek echt vooruit te komen, want dat weet ik uiteindelijk op het gebied van padel, er zijn veel dingen die ik niet zo goed doe. Bijvoorbeeld de salvo, omdat het in feite een slechte kennis is van mijn lichaam, en van mijn lichaam in de ruimte, en van hoe ik mezelf naar voren projecteer.

Ik wil daar echt een sterke nadruk op leggen om te proberen mijn fysieke kwaliteiten en mijn bewegingen op het veld te verbeteren. Anders zit ik momenteel in mijn laatste jaar van de technische school bij ESILV, ik werk op de Orano Innovation Department, op het gebied van kernenergie, wat betekent dat ik het momenteel zo goed mogelijk in evenwicht breng. padel en het einde van mijn studie. Voor volgend jaar wil ik graag een project structureren padel twee à drie jaar op hoog niveau om internationaal te kunnen spelen en een stap vooruit te kunnen zetten. Dit is iets waar ik aan werk. Ik hoop dat het gaat gebeuren, ik geloof er in ieder geval in!

Dorian Massy

Nieuwe volger van padelIk ben gefascineerd door deze dynamische sport die strategie en behendigheid combineert. Ik vind in de padel een nieuwe passie om te ontdekken en met u te delen Padel Magazine.