Het artikel dat u gaat lezen is geschreven in alle subjectiviteit, ver verwijderd van de veronderstelde journalistieke objectiviteit die vaak een mythe is. Waarom deze subjectiviteit? Want "ik" schrijf het minder als journalist dan als begeleider en "coach" van het Franse team van padel-fauteuil, die zojuist de bronzen medaille heeft gewonnen van de eerste Wereldkampioenschappen in Madrid. De Franse spelers hadden me inderdaad aangeboden om deel uit te maken van dit ongekende avontuur, dat ik met trots en vreugde aanvaardde.

Tijdens onze kleine finale om de 3e plaats, tegen Argentinië, boden we onze tegenstanders aan om "kaarten op tafel" te spelen, zonder een strategie om de tegenstander te misleiden: het beste Franse team tegen het beste Argentijnse team, het paar nr. 2 tegen nr. 2, 3 tegen 3. De Argentijnse coach en aanvoerder hebben geaccepteerd dat sport voorrang heeft op trucs, zodat het beste team wint, zonder “tricken”!

En aan het einde van een mooie ontmoeting, vol spanning, waren het de Franse spelers die wonnen. Ze hebben soms delicate, zelfs wanhopige situaties omgedraaid. In Madrid toonden Dorian Navarro, Nicolas Vanlergberghe, Sébastien Husser, Tony Boval, Jean-Marc Keghlian en Serge Garnier zowel op als naast de baan een bewonderenswaardige strijdlust en solidariteit. Dit Franse team kan er trots op zijn zijn land te hebben vertegenwoordigd met zes andere landen (Spanje, Argentinië, Chili, Costa Rica, Nederland en Marokko) tijdens deze ongekende kampioenschappen.

Werelden nog steeds onofficieel

De droevige geesten zullen erop wijzen dat deze werelden van padel-fauteuil zijn (nog) slechts onofficieel, omdat ze niet zijn georkestreerd door de Internationale Federatie van padel. De laatste steunde deze werelden, maar kon ze niet organiseren, omdat de nationale federaties die het verenigt de werelden nog niet erkennen padel-fauteuil, in hun overgrote meerderheid. Dit is het geval in Spanje, maar niet in de andere landen aanwezig in Madrid; in Costa Rica is er bijvoorbeeld niet eens een federatie van padel.

De organisatie en kosten van deze eerste Werelden van padel-fauteuil in Madrid werden voornamelijk overgenomen door de Spaanse sportfederatie voor mensen met een handicap en Madrid Sportfederatie voor Gehandicapten, met de steun van de Spaanse Federatie van padel.

Top atleten

Deze competitie werd logischerwijs bekroond met Spanje, waarvan de rolstoelspelers echte topatleten zijn, zoals te zien is in de video-uitzending van hun finale tegen Chili, gevolgd door de prijsuitreiking.

Maar voor deze primeur waren slechts zeven landen aanwezig in Madrid. Hiervoor zijn verschillende redenen. Een daarvan is de moeilijkheid voor veel landen om zes rolstoelspelers bij elkaar te brengen (omdat deze kampioenschappen gemengd waren). Italië en Portugal hebben het bijvoorbeeld opgegeven om de selecties op elkaar af te stemmen, bij gebrek aan voldoende "strijders" of een gebrek aan budget toegewezen door hun federaties. Nederland, aanwezig in Madrid, vervolledigde hun team met een Belgische buurman, Stan Devriese.

Frankrijk heeft een grotere pool van rolstoelspelers: 80 van hen nemen regelmatig deel aan het nationale toernooicircuit dat door de spelers zelf wordt georkestreerd. Wat betreft de ranglijst van rolstoelspelers, deze wordt elke maand berekend volgens de FFT-schaal, door degene die aanvoerder was van het Franse team in Madrid: Sébastien Husser.

Links Tony Boval en Sébastien Husser en hun Argentijnse tegenstanders in de kleine finale Alfonso Woolley en Jose Castricini

Tot 1500 euro vergoeding per deelnemer

Een ander obstakel voor rolstoelspelers is financieel: terwijl drie hotelovernachtingen in Madrid en eten werden betaald door het uitnodigende land, waren reiskosten en eventuele andere accommodatiekosten volledig voor rekening van de spelers en vrijwillige gidsen. Voor spelers uit Zuid- of Midden-Amerika kost het toegangsbewijs voor deze kampioenschappen dus gemiddeld 1500 euro! Voor Europese spelers (exclusief Spanje) ligt de rekening rond de 500 euro.
In het beste geval konden ze profiteren van particuliere sponsoring, maar voornamelijk om de aankoop van outfits in de kleuren van hun land te financieren.

Dit is wat de Franse spelers deden, die ter plaatse kwamen met drie blauwe of driekleurige T-shirts uit privé vrijgevigheid. Helaas kregen hun verzoeken om een ​​kleine financiële impuls van de Franse tennisfederatie geen gehoor, zelfs geen reactie! Dat weerhield hen er niet van om brons uit Madrid mee naar huis te nemen en de padel Frans in het buitenland.

Aan de andere kant waren de best geldige Franse spelers aanwezig en verenigd: net voor het WK hadden ze, op initiatief van Mélissa Martin, opgenomen videoboodschappen ter ondersteuning aan het Franse team. Als de leiders afwezige abonnees zijn, zijn er altijd de spelers en de echte sportliefhebbers.

De viering van de bronzen medaille door de driekleuren

"Axel Foley" speelde voor Marokko

De volgende anekdote is bedoeld om mensen aan het lachen te maken, maar illustreert vooral de passie die de spelers drijft die deelnamen aan deze eerste werelden. Op het laatste moment gesloten, riep het Marokkaanse team in extremis naar een Marokkaan uit Frankrijk: de sympathieke Ahmed Jeddi, die in de regio van Nice woont. Deze goede speler had haast om zijn vliegticket te kopen en vergat de automatische invoer van zijn gegevens uit te schakelen vliegtuig: "Axel Foley", de naam van het personage van Eddie Murphy in De agent van Beverly Hills.

Helaas besefte Ahmed Jeddi pas op het vliegveld dat hij een fout had gemaakt toen hem het instappen werd geweigerd, ondanks zijn pogingen om te onderhandelen. Nadat hij € 450 had betaald voor zijn eerste ticket, moest hij er nog eens € 700 bij pakken! Een harde pil om te slikken als je de postzegel van Axel Foley niet aanraakt. Maar voor niets ter wereld had Ahmed dit evenement niet willen missen!

Lees HIER onze verslagen van het WK Madrid

Na 40 jaar tennis valt Jérôme in de pot van padel in 2018. Sindsdien denkt hij er elke ochtend aan tijdens het scheren ... maar scheert nooit pala in de hand! Journalist in de Elzas, hij heeft geen andere ambitie dan zijn passie met u te delen, of u nu Frans, Italiaans, Spaans of Engels spreekt.