Après une année 2023 riche en enseignements, Camille Sireix (225 FIP) s’exprime sur son parcours, les côtés positifs et négatifs du padel en Espagne et son opinion sur les Championnats de France Interclubs de N1. Son regard est tourné vers 2024, une année qu’elle aborde avec des objectifs clairs : intégrer l’équipe de France et améliorer son classement, tout en continuant à parfaire son jeu.

De resultaten voor 2023 en verbeterpunten

“Voor het jaar 2023 is het eerste wat ik had kunnen verbeteren, wat meer voor mezelf en vooral voor mijn lichaam zorgen. Op deze manier had ik drie maanden werkverlet kunnen vermijden vanwege een voetblessure. Ik luisterde niet naar mezelf. Ik had pijn en ik bleef spelen omdat ik vooruitgang wilde boeken. In werkelijkheid zag ik op korte termijn iets te veel, ik ging ondanks de pijn door en eindigde met een scheur in de voetboog en moest bloedplaatjesrijke plasma (PRP) injecties doen. Ik werd midden in de zomer gestopt, op een moment dat ik nog een reeks wedstrijden en toernooien had kunnen spelen: daardoor kwam ik dit seizoen te kort.  

Aan de positieve kant wist ik niet of ik het leuk zou vinden om me in te zetten als een professionele speler, elke dag te trainen, zoveel in te zetten, en uiteindelijk besefte ik dat ik het geweldig vond en dat ik hier echt mee door wilde gaan. pad. Dat is heel positief, want ik denk dat we voor dit soort projecten echt naar de middellange/lange termijn moeten kijken.

Concernant les résultats purs, j’aurais voulu faire mieux. Après, je n’ai pas joué tant de tournois que ça finalement. Je pense que stratégiquement je me suis peut-être trompée aussi. J’ai voulu commencer rapidement sur les FIP, faire la course aux points alors que je n’avais pas beaucoup d’expérience en match. Après coup, je me dis que j’aurais dû commencer par faire plus de tournois d’entraînement, comme les catalans, pour gagner en expérience sur le terrain et en compréhension du jeu. Je pense que je me suis un peu plantée là-dessus, je me suis rendu compte trop tard que la plupart des matchs que je perdais, c’était dû à un manque de compréhension stratégique de ce sport. Je me suis fait beaucoup de fois dominer stratégiquement et assez logiquement au vu de mon passé de joueuse de tennis et non de joueuse de padel.

“Au début, dans ma structure d’entraînement, j’ai privilégié pas mal les cours individuels pour développer mes coups. Je faisais aussi des cours collectifs avec des garçons à cause d’un manque de filles, mais être en situation de match avec des filles qui jouent vraiment “padel”, ce n’est pas pareil. Après, ça a été aussi une année très positive dans le sens où j’ai pu trouver des axes de travail. J’ai changé pas mal de fois ma manière de m’entraîner. Je me suis posé beaucoup de questions et maintenant j’ai une structure qui est plus stable et qui me correspond plus. 

Je pense que l’année 2023 m’a permis de mettre certaines bases en place pour essayer de trouver ce qui me convient le plus, que ça soit sur le padel, sur la manière de m’entraîner, sur le physique, sur la récupération, et sur les « à cotés ». Je pense avoir appris de mes erreurs, ce qui est forcément positif pour la suite.”

Een gebrek aan meisjes overal...

“Ik zit op een academie in Barbera genaamd Air Club en train bij Xavi Figols. Ik ben erg blij om daar te zijn. In het begin trainde ik bij Élodie Invernon en Wendy Barsotti. Élodie vertrok terwijl ik geblesseerd raakte in juni 2023. Momenteel train ik deels met Wendy. Eind 2023 probeerden we samen een paar toernooien te spelen, maar uiteindelijk besloten we ermee te stoppen omdat onze wedstrijden elkaar niet zo goed aanvulden op het veld. Het hoort nou eenmaal bij het spel. 

Maar we blijven samen trainen, het gaat heel goed. Ik heb het gevoel dat ik vooruitgang blijf boeken en in een richting ga die ik leuk vind. Het enige negatieve punt in onze academie is het gebrek aan meisjes, maar helaas is dat overal het geval.” 

Positieve en negatieve kanten in Spanje

“L’énorme point positif, c’est les entraîneurs et la qualité des entraînements. Je pense qu’elle est aujourd’hui en général meilleure qu’en France dans le sens où les entraîneurs espagnols ont une expérience sur le padel qui est bien plus élevée. D’un point de vue technique et stratégique, je ressens vraiment la différence. Je pense qu’à l’instant T si tu veux progresser et vraiment comprendre ce qu’est le padel, tu dois aller en Espagne. Cela étant, il n’y a pas que des avantages, je pense qu’en France on a des profs qui sont peut-être plus structurés, un peu plus professionnels. 

En Espagne, c’est à toi de mener ton projet de A à Z, il n’y a personne qui va te prendre et te dire : “Dans trois mois je te vois ici, dans six mois là, dans deux ans ici et on va faire ça et ça”. Quand on arrive en Espagne, il faut construire son projet, poser des questions et vraiment s’investir. C’est au joueur de tout construire de A à Z, et ça ce n’est pas évident. Surtout quand on ne connaît pas trop le padel et qu’on ne sait pas trop comment ça fonctionne. Je dirais que c’est un peu le point négatif.

Het positieve punt is achteraf ook dat er hier sprake is van een Catalaans circuit waar spelers van heel hoog niveau spelen, zowel bij de meisjes als bij de jongens. Om oefenwedstrijden te spelen en tegen de besten te kunnen strijden, is ongelooflijk. Ik denk dat ik er niet genoeg uit heb gehaald, ik denk dat ik ga proberen wat meer te doen. Een ander positief punt is dat wanneer je naar Spanje vertrekt, je naar een echt professioneel project vertrekt waar je volledig in investeert en daardoor elke dag jezelf leert kennen. Als je daar bent, weet je waarom je daar bent en besteed je onvermijdelijk je energie aan het vinden van oplossingen voor de problemen die je tegenkomt. 

Autre point positif, tu es dans une culture padel qu’il n’y a pas encore en France aujourd’hui même si elle se développe très vite et c’est génial d’ailleurs. Le mieux c’est de venir voir sur le circuit catalan le nombre de joueurs qu’il y a. Forcément quand tu baignes un peu dans cette culture-là, tu vois aussi plein de matchs hyper intéressants, donc tu apprends en regardant, en discutant et tu rencontres des nouvelles personnes. Il y a quand même beaucoup de monde qui joue au padel donc si tu es passionné, c’est vraiment là que tu dois être je pense. J’espère qu’on dira dans quelques années qu’il faut être en France pour progresser au padel, ça serait incroyable. Mais pour le moment, c’est sûr que les Espagnols ont une avance sur nous.” 

Zijn mening over Nationale 1

“Dus ook al speelde ik voor palava's tijdens de Interclubs met een Argentijn en een Spanjaard geef ik toe dat ik gemengde gevoelens heb over de vraag. Mijn eerste gevoel als je mij de vraag stelt, ik wil je antwoorden dat ik meer voor een Frans kampioenschap ben dat alleen Frans blijft. Ik denk dat er andere momenten zijn waarop we Spanjaarden kunnen binnenhalen. Misschien moeten we bijvoorbeeld nog een kampioenschap creëren. 

Ik zeg je dat en tegelijkertijd was het voor mij als speelster geweldig om met een Spaanse vrouw van dat niveau te spelen. ik speelde met Andréa Ustero en het was ongelooflijk op het veld, het is een ervaring die ik nooit zou hebben gehad als Palavas deze spelers niet had meegenomen, dus dat is geweldig. Zelfs voor degenen die vooraan stonden, vind ik het super leerzaam! 

Et forcément pour le public, les gens qui sont passionnés de padel, qui voient des joueurs et des joueuses de ce niveau là c’est incroyable, ça donne tellement envie. Cependant, c’est un Championnat de France et bien que tout le monde dise : “Oui mais au tennis on prend des étrangers, pourquoi pas au padel ?”, pour moi c’est un argument qui ne tient pas la route. 

Ik ben er iets meer voorstander van om bij de Fransen te blijven en te proberen te vechten met het team dat we hebben. Want anders vind ik persoonlijk dat als je een club bent die geld heeft, je buitenlanders koopt en het de club is die het meeste geld heeft die het kampioenschap zal winnen. Maar tegelijkertijd kun je ook Franse kopen, dus mijn argument gaat niet echt op (lacht). En bovendien toonden de Spanjaarden zowel op als buiten het veld een geweldige gemoedstoestand, ze bepaalden de sfeer goed, dus we zijn nog steeds ver verwijderd van de ‘huurlingengeest’ die mij in het tennis zou kunnen storen. 

In mijn utopie zou ik er zelfs de voorkeur aan geven dat clubs spelers opleiden en dan naar de middellange termijn kijken en tegen zichzelf zeggen: “We trainen onze spelers en nu hebben we deze titel gewonnen dankzij de waarde van onze training”. Voor mij heeft het in mijn ogen meer waarde, maar het is persoonlijk. 

Et d’un autre côté, c’est le début des Championnats de France Interclubs, le padel est en plein développement en France, c’est quand même hyper récent, ça fait aussi une belle promo. Ça a ramené énormément de monde à Padel Horizon, we gaan niet tegen elkaar liegen. De drukte daar was, denk ik, ook te wijten aan het feit dat we wisten dat de Spanjaarden er zouden zijn, en het niveau was ongelooflijk. Eerlijk gezegd wilde iedereen blijven om de wedstrijden te bekijken.” 

De doelstellingen voor 2024

“Mijn doelen in 2024 zijn uiteraard het Franse team. Het is iets dat ik heel graag zou willen, omdat het gekke emoties zijn, en het vertegenwoordigen van je land in je sport iets ongelooflijks is. Ga ook spelen in internationale toernooien, verdien meer punten en beklim de internationale ranglijst. Dit is mijn doelstelling naast de Franse kampioenschappen. Daarna heb ik echt een inhoudelijke doelstelling, want ik heb veel verbeterpunten en ik denk dat de resultaten later wel zullen komen.”

Dorian Massy

Nieuwe fan van padel, ik ben gefascineerd door deze dynamische sport die strategie en behendigheid combineert. Ik vind in padel een nieuwe passie om te ontdekken en met je te delen Padel Magazine.

Over hetzelfde onderwerp

Tags