Na een jaar 2023 rijk aan lessen spreekt Camille Sireix (225 FIP) over haar reis, de positieve en negatieve kanten van padel in Spanje en zijn mening over de N1 Franse Interclubkampioenschappen. Haar blik is gericht op 2024, een jaar dat ze nadert met duidelijke doelstellingen: lid worden van het Franse team en haar ranking verbeteren, terwijl ze haar spel blijft perfectioneren.

De resultaten voor 2023 en verbeterpunten

“Voor het jaar 2023 is het eerste wat ik had kunnen verbeteren, wat meer voor mezelf en vooral voor mijn lichaam zorgen. Op deze manier had ik drie maanden werkverlet kunnen vermijden vanwege een voetblessure. Ik luisterde niet naar mezelf. Ik had pijn en ik bleef spelen omdat ik vooruitgang wilde boeken. In werkelijkheid zag ik op korte termijn iets te veel, ik ging ondanks de pijn door en eindigde met een scheur in de voetboog en moest bloedplaatjesrijke plasma (PRP) injecties doen. Ik werd midden in de zomer gestopt, op een moment dat ik nog een reeks wedstrijden en toernooien had kunnen spelen: daardoor kwam ik dit seizoen te kort.  

Aan de positieve kant wist ik niet of ik het leuk zou vinden om me in te zetten als een professionele speler, elke dag te trainen, zoveel in te zetten, en uiteindelijk besefte ik dat ik het geweldig vond en dat ik hier echt mee door wilde gaan. pad. Dat is heel positief, want ik denk dat we voor dit soort projecten echt naar de middellange/lange termijn moeten kijken.

Wat de pure resultaten betreft, had ik het graag beter willen doen. Daarna heb ik uiteindelijk niet zoveel toernooien gespeeld. Ik denk dat ik strategisch gezien misschien ook ongelijk heb gehad. Ik wilde snel van start gaan op de FIP's, om voor de punten te racen, ook al had ik niet veel wedstrijdervaring. Achteraf zeg ik tegen mezelf dat ik had moeten beginnen met meer trainingstoernooien te doen, zoals de Catalanen, om ervaring op te doen op het veld en inzicht in het spel te krijgen. Ik denk dat ik daarin een beetje verkeerd zat, ik besefte te laat dat de meeste van de wedstrijden die ik verloor, waren te wijten aan een gebrek aan strategisch inzicht in de sport. Ik ben vele malen strategisch en logischerwijs gedomineerd, gezien mijn verleden als tennisser en niet als tennisser. padel.

“In het begin gaf ik in mijn trainingsstructuur veel de voorkeur aan individuele lessen om mijn slagen te ontwikkelen. Ik heb ook groepslessen gedaan met jongens vanwege een tekort aan meisjes, maar omdat ik in een matchsituatie zit met meisjes die echt spelen”padel", Het is niet hetzelfde. Daarna was het ook een heel positief jaar, in de zin dat ik werkgebieden heb kunnen vinden. Ik heb de manier waarop ik train al een paar keer veranderd. Ik heb mezelf veel vragen gesteld en nu heb ik een structuur die stabieler is en die beter bij mij past. 

Ik denk dat ik in het jaar 2023 een aantal fundamenten heb kunnen leggen om te proberen te vinden wat het beste bij mij past, of het nu op de padel, over hoe te trainen, over het lichaam, over herstel en over de ‘zijkanten’. Ik denk dat ik van mijn fouten heb geleerd, wat noodzakelijkerwijs positief is voor de toekomst.”

Een gebrek aan meisjes overal...

“Ik zit op een academie in Barbera genaamd Air Club en train bij Xavi Figols. Ik ben erg blij om daar te zijn. In het begin trainde ik bij Élodie Invernon en Wendy Barsotti. Élodie vertrok terwijl ik geblesseerd raakte in juni 2023. Momenteel train ik deels met Wendy. Eind 2023 probeerden we samen een paar toernooien te spelen, maar uiteindelijk besloten we ermee te stoppen omdat onze wedstrijden elkaar niet zo goed aanvulden op het veld. Het hoort nou eenmaal bij het spel. 

Maar we blijven samen trainen, het gaat heel goed. Ik heb het gevoel dat ik vooruitgang blijf boeken en in een richting ga die ik leuk vind. Het enige negatieve punt in onze academie is het gebrek aan meisjes, maar helaas is dat overal het geval.” 

Positieve en negatieve kanten in Spanje

“Het grote positieve punt zijn de coaches en de kwaliteit van de training. Ik denk dat het vandaag de dag over het algemeen beter is dan in Frankrijk, in die zin dat de Spaanse coaches ervaring hebben op het veld padel wat veel hoger is. Vanuit technisch en strategisch oogpunt voel ik echt het verschil. Ik denk dat je op dit moment vooruitgang wilt boeken en echt wilt begrijpen wat padel, je moet naar Spanje. Dat gezegd zijnde zijn er niet alleen voordelen; ik denk dat we in Frankrijk leraren hebben die misschien meer gestructureerd zijn, een beetje professioneler. 

In Spanje is het aan jou om je project van A tot Z uit te voeren, er is niemand die je meeneemt en zegt: “Over drie maanden zie ik je hier, over zes maanden daar, over twee jaar hier en wij' We gaan dit en dat doen.” Wanneer je in Spanje aankomt, moet je je project opbouwen, vragen stellen en er echt bij betrokken zijn. Het is aan de speler om alles van A tot Z op te bouwen, en dat valt niet mee. Vooral als je het niet echt kent padel en we weten niet echt hoe het werkt. Ik zou zeggen dat dat een beetje een nadeel is.

Het positieve punt is achteraf ook dat er hier sprake is van een Catalaans circuit waar spelers van heel hoog niveau spelen, zowel bij de meisjes als bij de jongens. Om oefenwedstrijden te spelen en tegen de besten te kunnen strijden, is ongelooflijk. Ik denk dat ik er niet genoeg uit heb gehaald, ik denk dat ik ga proberen wat meer te doen. Een ander positief punt is dat wanneer je naar Spanje vertrekt, je naar een echt professioneel project vertrekt waar je volledig in investeert en daardoor elke dag jezelf leert kennen. Als je daar bent, weet je waarom je daar bent en besteed je onvermijdelijk je energie aan het vinden van oplossingen voor de problemen die je tegenkomt. 

Nog een positief punt, je bevindt je in een cultuur padel dat is er vandaag de dag nog niet in Frankrijk, ook al ontwikkelt het zich heel snel, en dat is eigenlijk geweldig. Het leukste is om te komen kijken hoeveel spelers er op het Catalaanse circuit zijn. Als je jezelf een beetje in deze cultuur verdiept, zie je uiteraard ook veel superinteressante wedstrijden, dus je leert door te kijken, door te discussiëren en je ontmoet nieuwe mensen. Er zijn nog steeds veel mensen die spelen padel dus als je gepassioneerd bent, dan is dat echt waar je moet zijn, denk ik. Ik hoop dat we over een paar jaar zullen zeggen dat je in Frankrijk moet zijn om vooruitgang te boeken in de padel, dat zou ongelooflijk zijn. Maar voorlopig is het duidelijk dat de Spanjaarden een voorsprong op ons hebben." 

Zijn mening over Nationale 1

“Dus ook al speelde ik voor palava's tijdens de Interclubs met een Argentijn en een Spanjaard geef ik toe dat ik gemengde gevoelens heb over de vraag. Mijn eerste gevoel als je mij de vraag stelt, ik wil je antwoorden dat ik meer voor een Frans kampioenschap ben dat alleen Frans blijft. Ik denk dat er andere momenten zijn waarop we Spanjaarden kunnen binnenhalen. Misschien moeten we bijvoorbeeld nog een kampioenschap creëren. 

Ik zeg je dat en tegelijkertijd was het voor mij als speelster geweldig om met een Spaanse vrouw van dat niveau te spelen. ik speelde met Andréa Ustero en het was ongelooflijk op het veld, het is een ervaring die ik nooit zou hebben gehad als Palavas deze spelers niet had meegenomen, dus dat is geweldig. Zelfs voor degenen die vooraan stonden, vind ik het super leerzaam! 

En uiteraard voor het publiek, mensen die er gepassioneerd over zijn padel, die spelers op dit niveau zien is ongelooflijk, het doet je zo verlangen. Het is echter een Frans kampioenschap en hoewel iedereen zegt: “Ja, maar bij tennis nemen we buitenlanders mee, waarom niet? padel ??, voor mij is dit een argument dat geen steek houdt. 

Ik ben er iets meer voorstander van om bij de Fransen te blijven en te proberen te vechten met het team dat we hebben. Want anders vind ik persoonlijk dat als je een club bent die geld heeft, je buitenlanders koopt en het de club is die het meeste geld heeft die het kampioenschap zal winnen. Maar tegelijkertijd kun je ook Franse kopen, dus mijn argument gaat niet echt op (lacht). En bovendien toonden de Spanjaarden zowel op als buiten het veld een geweldige gemoedstoestand, ze bepaalden de sfeer goed, dus we zijn nog steeds ver verwijderd van de ‘huurlingengeest’ die mij in het tennis zou kunnen storen. 

In mijn utopie zou ik er zelfs de voorkeur aan geven dat clubs spelers opleiden en dan naar de middellange termijn kijken en tegen zichzelf zeggen: “We trainen onze spelers en nu hebben we deze titel gewonnen dankzij de waarde van onze training”. Voor mij heeft het in mijn ogen meer waarde, maar het is persoonlijk. 

En aan de andere kant is het de start van de Franse Interclubkampioenschappen, de padel is in Frankrijk in volle ontwikkeling, het is nog heel recent en het zorgt ook nog eens voor mooie promotie. Het bracht veel mensen terug Padel Horizon, we gaan niet tegen elkaar liegen. De drukte daar was, denk ik, ook te wijten aan het feit dat we wisten dat de Spanjaarden er zouden zijn, en het niveau was ongelooflijk. Eerlijk gezegd wilde iedereen blijven om de wedstrijden te bekijken.” 

De doelstellingen voor 2024

“Mijn doelen in 2024 zijn uiteraard het Franse team. Het is iets dat ik heel graag zou willen, omdat het gekke emoties zijn, en het vertegenwoordigen van je land in je sport iets ongelooflijks is. Ga ook spelen in internationale toernooien, verdien meer punten en beklim de internationale ranglijst. Dit is mijn doelstelling naast de Franse kampioenschappen. Daarna heb ik echt een inhoudelijke doelstelling, want ik heb veel verbeterpunten en ik denk dat de resultaten later wel zullen komen.”

Dorian Massy

Nieuwe volger van padelIk ben gefascineerd door deze dynamische sport die strategie en behendigheid combineert. Ik vind in de padel een nieuwe passie om te ontdekken en met u te delen Padel Magazine.

Over hetzelfde onderwerp

Tags