Wanneer het niveau stijgt, verlaten spelers het veld om te verdedigen "tegen 3". Maar je moet wel de ruimte hebben om het veilig te doen...

"Alle uitjes zijn definitief": je moet deze zin al gelezen hebben, geschreven op kaartjes voor concerten, pretparken of allerlei soorten beurzen. Bij padel, het is precies het tegenovergestelde: geen enkele uitgang (van de baan) zou definitief moeten zijn - begrijp "fataal".

Juist om te voorkomen dat spelers zichzelf verwonden terwijl ze buiten een bal gaan ophalen, gelden normen voor de aanleg van velden. Maar wat zijn deze normen precies?

3 meter, 2 meter of 1,40 meter?

Sommigen beweren dat je minimaal 3 meter nodig hebt, anderen zeggen dat je genoegen kunt nemen met 2 meter, terwijl het niet 1,40 m is... Gelukkig is de padel is niet uitgevonden door de Britten, anders zouden deze afstanden in feet of yards berekend moeten worden!

Maar laten we proberen het duidelijker te zien.

Le FFT-specificaties geeft alle afmetingen aan die worden aanbevolen voor de constructie van een padel. Daar staat vermeld (zie onderstaande foto) dat buitenspelen alleen mogelijk is als de grond symmetrische vrijloopzones biedt zonder obstakels. De aanbevolen minimummaat voor deze gebieden is 8 meter lang, 1,40 m breed en minimaal 2 m hoog.

Een uittreksel uit de specificaties van de Franse Tennisfederatie en padel

Om uitstapjes mogelijk te maken, moeten twee naast elkaar gelegen velden daarom minimaal 2,80 m uit elkaar liggen. Maar is dat voldoende om exits te autoriseren tijdens twee wedstrijden die tegelijkertijd worden gespeeld? Gezond verstand zegt nee: als twee spelers tegelijk naar buiten gaan (hoe onwaarschijnlijk dat ook is), kan het absoluut niet veilig in zo'n kleine ruimte.

Le specificaties van de Internationale Federatie van padel - verondersteld om het spel van professionals te beheersen - is dit het beste woord over dit onderwerp? Het antwoord is ja ! Zoals blijkt uit onderstaand document beveelt de FIP een grotere vrije zone aan: de lengte is ook 8 meter, maar de breedte neemt toe tot 2 meter en de hoogte tot 3 meter. In volume is deze veiligheidszone 2,14 keer groter dan voorspeld door de FFT (en 1,43 keer groter in oppervlakte).

Een uittreksel uit de specificaties van de International Federation of padel

Zijn twee aangrenzende terreinen gescheiden door 4 meter zeker om voldoende veiligheid te garanderen voor de "acrobaten" die par 3's verdedigen? We kunnen over de vraag discussiëren, maar voor ons is het altijd "nee": een speler die wordt meegesleept door zijn momentum heeft heel weinig kans om zijn race binnen de 2 meter te stoppen...

Bescherm paal en deurkozijn

Aan de andere kant geven we een goed punt aan de FIP omdat deze verplicht de paal van het net en het frame van de deur te beschermen met rubber, plastic of neopreen, om het risico op letsel bij een botsing te verminderen. De FFT beveelt ook bescherming aan, maar alleen voor de paal en het netspansysteem.

Maar de Franse Federatie geeft de nederlaag niet toe: ze gaat op minstens één gebied iets verder dan de FIP. Voor clubs met ten minste vier banen en die wedstrijden op hoog niveau willen organiseren, wordt de aanleg van ten minste één centre court aanbevolen. Deze dient een vrije ruimte (of veiligheidszone) te hebben van minimaal 8 x 3 meter en idealiter een plafondhoogte van 9 meter of meer.

Een centrale hof zorgt voor meer ruimte aan de zijkanten maar ook in de hoogte

Daar ga je, je weet alles (of bijna) over exit-beveiliging. Het is aan elke club om het beste compromis te vinden tussen optimale veiligheid en de noodzaak om de ruimte te optimaliseren door zoveel mogelijk banen op een nooit onbeperkt aantal vierkante meters onder te brengen.

Na 40 jaar tennis valt Jérôme in de pot van padel in 2018. Sindsdien denkt hij er elke ochtend aan tijdens het scheren ... maar scheert nooit pala in de hand! Journalist in de Elzas, hij heeft geen andere ambitie dan zijn passie met u te delen, of u nu Frans, Italiaans, Spaans of Engels spreekt.

Over hetzelfde onderwerp