Thomas Vanbauce: “Als Doha en Bourg-en-Bresse van hetzelfde niveau waren geweest, hadden we tien keer voor Frankrijk gekozen”

Terwijl de meeste Franse spelers in Bourg-en-Bresse zijn voor de FIP Stijgen, Thomas Vanbauceen zijn teamgenoot Dorian DeMeyer koos deze week voor Qatar. De mogelijkheid voor ons om met Thomas terug te keren naar de reis van het Franse paar in Azië en deze beslissing om Qatar te kiezen in plaats van Frankrijk...

Zijn tops/flops in Thailand

We hebben besloten om vroeg in Thailand aan te komen, zodat we snel konden ontsnappen aan de toernooien in Mexico en het land konden bezoeken en de cultuur van Thailand konden ontdekken. Alles is compleet anders vergeleken met de landen waar we eerder zijn geweest. Vooral omdat we meestal alleen reizen voor het toernooi, en dan keren we terug. Maar omdat we op tournee zijn, hadden we de gelegenheid om te bezoeken.

We besloten ook Mexico vroeg te verlaten om te wennen aan het tijdsverschil, want er was een verschil van 14 uur. Dit was ook het doel om vroeg in Thailand aan te komen.

Daarna de minder goede punten, we hadden de eerste dagen moeite met trainen omdat het echt afhankelijk was van de regen. We bevonden ons in een regio in Thailand waar geen indoorbanen waren. En het kan elk moment gaan regenen.

Het positieve is dat we mensen hebben kunnen ontmoeten, ter plekke contacten hebben kunnen leggen en ook onze visie hebben kunnen geven. Ze floreren, dus ze wilden graag elk advies dat we hen konden geven, opvolgen. En dat was echt een geweldige ervaring.

Van de Amerikaanse tour tot de Aziatische tour

In eerste instantie zouden we een Amerikaanse tour doen. We zouden twee toernooien in Mexico doen, daarna zouden we naar Venezuela gaan om te eindigen met Chili. Behalve dat Venezela werd afgelast en in plaats daarvan hadden we de mogelijkheid om Koeweit, dat net was toegevoegd, of Thailand te doen.

In Thailand was daar eigenlijk niemand. Dus zeiden we tegen onszelf dat het voor ons voordeliger was om te proberen tien punten te behalen. Wetende dat we bovendien tien dagen hadden om ons voor te bereiden, om te wennen aan het tijdsverschil. Deze keuze hebben we dus gemaakt op basis van het niveau van het toernooi, maar vooral vanwege de punten. Vooral omdat het niveau van Koeweit erg hoog was.

Was het achteraf gezien gunstig voor ons aan het einde van het toernooi in termen van punten? Het antwoord is nee. Met de ingeschrevenen gingen we op pad met als doel het toernooi te winnen. En het blijkt dat we in de halve finale verliezen, met veel frustratie aan het einde van de wedstrijd. Wij ontwikkelen niet ons beste padel beide en we verliezen met 6-4 in de derde.

Overal lagen kansen. In elke set hadden we een break en beide keren konden we die niet vasthouden. We hadden echt de indruk sterker te zijn qua padel maar omdat we niet in staat waren ons gemiddelde niveau te ontwikkelen om er doorheen te komen en de wedstrijd te winnen. Het is duidelijk dat we onze wedstrijd hebben gemist en uiteindelijk waren we erg teleurgesteld. Bij een overwinning hadden we in de finale gestaan en is er een finale gewonnen.

De ontwikkeling van padel in Thailand

In Thailand creëren ze een gemeenschap. We staan echt aan het begin. De eerste cursussen in Thailand ontstonden drie jaar geleden. Als ik het me goed herinner, zijn ze een jaar geleden begonnen met dekking. Tegenwoordig worden er verschillende binnenconstructies gebouwd.

Daar moet je binnen zijn, want het weer heeft grote invloed op de praktijk. Mensen spelen heel vroeg in de ochtend of heel laat in de avond.

Er bestaat al een zeer grote gemeenschap van padel die omhoog ging. Er zijn beklimmingen en afdalingen die stormenderhand worden genomen. Ze moeten roteren en de mensen selecteren die meedoen, zodat iedereen kan spelen. Er is steeds meer vraag en daarom is het onvermijdelijk dat er steeds minder land beschikbaar is.

Vergeleken met Frankrijk lopen ze vijf tot tien jaar achter. Wij zijn begonnen padel bij Dorian was de ontwikkeling in het begin rond 2017-2018 niet dezelfde als vandaag de dag in Frankrijk. Welnu, in dat stadium bevinden ze zich. Er zijn 2-3 Spaanse touringcars ter plaatse, die een beetje het monopolie op de markt hebben, maar alles moet gebouwd worden en daarmee komt de groei op gang.

Er zijn ook veel verzoeken van expats. We hebben een paar lessen gegeven aan Italianen en Fransen. En zelfs mensen die er al helemaal gek van zijn padel, zelfs na zes maanden oefenen.

Doha in plaats van Bourg-en-Bresse: een strategische keuze

Kiezen voor Doha is een sportieve keuze omdat we uit Thailand komen. Er is een tijdsverschil van zes uur met Frankrijk en vier uur met Doha. En het was maar een rechtstreekse reis van zeven uur. En voor Frankrijk was het een vlucht van vijftien uur, met een tussenstop. Het was dus extra vermoeidheid nadat we net uit een grote teleurstelling in Thailand waren gekomen.

Bovendien hebben we in Doha hier de FIP-promotie gewonnen. We hebben goede referenties, het is dezelfde club, dezelfde plaatsen. En bovenal is het toernooi minder zwaar met Spaanse, Qatarese of Emirati-koppels. Daarom hebben we besloten om naar Doha te komen vanwege de sportieve en fysieke aspecten.

Bourg-en-Bresse is de zwaarste FIP-stijging van het jaar. Omdat we dus nog geen echt resultaat hebben geboekt met de FIP Rise, was het beter om voor Doha te kiezen.

Als de twee toernooien van hetzelfde niveau waren geweest, met hetzelfde tijdsverschil, hadden we natuurlijk tien keer voor Frankrijk gekozen. We zijn teleurgesteld dat we niet in Frankrijk kunnen spelen, maar het is een keuze, het wordt geaccepteerd en zo is het.

Gwenaelle Souyri

Het was zijn broer die hem op een dag vertelde hem te vergezellen op een circuit. padelSindsdien heeft Gwenaëlle de rechtbank nooit meer verlaten. Behalve als het gaat om het gaan kijken naar de uitzending van Padel MagazineVan World Padel Tour… of Premier Padel…of de Franse kampioenschappen. Kortom, ze is een fan van deze sport.