Tennissers, maar ook die van squash of badminton, hebben wel eens de neiging om de padel zoals een strandsport, technisch en fysiek makkelijker dan hun favoriete discipline.

Het is zowel waar als onwaar. Bij tennis is het noodzakelijk om een ​​minimum aan techniek te verwerven voordat u lange uitwisselingen kunt maken, terwijl de padel stelt zelfs beginners in staat om sneller plezier te hebben. Nog steeds bij tennis is de af te leggen afstand door een speler groter dan in padel, omdat de oppervlakte van het veld groter is: drie meter achter de basislijn gerekend, zal elke enkelspeler ongeveer 125 m² moeten beslaan. Omgekeerd, twee spelers van padel 100 m² oppervlakte hebben (exclusief uitgangen), d.w.z. 50 m² per persoon.

Grootte is niet alles

Maar de grootte van een baan is bij lange na niet voldoende om de fysieke belasting van een sport te kwantificeren: badminton- en squashbanen zijn veel kleiner dan een tennisbaan, maar deze sporten worden als veeleisender beschouwd, vooral op hartniveau.

Er wordt rekening gehouden met andere parameters, met name de hersteltijden tussen uitwisselingen. We weten bijvoorbeeld dat de effectieve speeltijd bij tennis gemiddeld slechts rond de 20 tot 25% ligt; het kan meer zijn op een langzaam oppervlak zoals klei, of veel minder op een snel oppervlak. Extreem geval: op het gras van Wimbledon, met de snelle en lage rebound, spelen we gemiddeld 7 minuten per uur, of 11,5% van de tijd!

Au padel, omdat muren de bal terugkaatsen en spelers gemakkelijker het veld bedekken, gaan punten langer mee. De werkelijke speelduur, volgens een Spaans onderzoek uit 2008, is er meer dan 49% van de tijd: kortom, de speler is de helft van de tijd in actie.

Hartslag en calorieën

Een andere manier om fysieke uitgaven te meten: hartslag. Verschillende studies over dit onderwerp hebben geconcludeerd dat de hartslag tijdens een wedstrijd van padel ligt rond de 140 slagen per minuut (BPM), met pieken bij 180 BPM of zelfs hoger. Waarden vergelijkbaar met die van een enkelspel tennis, waarbij de gemiddelde hartslag fluctueert tussen 140 en 180 slagen per minuut. Een squashwedstrijd is iets veeleisender, inclusief frequenties tussen 162 en 177 slagen per minuut.

Zonder verder op details in te gaan, noemen we nog een laatste cijfer: het aantal verbrande calorieën in een uur tijdens een wedstrijd. Omdat we daar meestal onderweg zijn, is de padel elimineert tot 600 calorieën (*) per speeluur Dit is een kwart meer dan het calorieverbruik dat wordt gegenereerd door een uur tennis in het dubbelspel en het equivalent van dat van een enkelspel.

En als de fysieke uitgaven van een deel van padel is niet genoeg voor jou, je kunt het altijd verhogen door te trainen op een halve baan met twee, diagonaal (of een volledige baan, met twee rebounds toegestaan). In dit geval speel je twee keer zoveel ballen en verbrand je meer calorieën. Laten we gaan!

(*) Natuurlijk varieert het energieverbruik afhankelijk van het gewicht van de speler en de intensiteit van de sessie.

Na 40 jaar tennis valt Jérôme in de pot van padel in 2018. Sindsdien denkt hij er elke ochtend aan tijdens het scheren ... maar scheert nooit pala in de hand! Journalist in de Elzas, hij heeft geen andere ambitie dan zijn passie met u te delen, of u nu Frans, Italiaans, Spaans of Engels spreekt.

Over hetzelfde onderwerp